Οπαδική βία: Από την υπεράσπιση κοινών βιωμάτων εντός γηπέδων, στο τσουβάλιασμα βάσει «ταυτότητας» και τα «ραντεβού θανάτου» εκτός
Η δίκη για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού βρίσκεται στην τελική ευθεία, με την εισαγγελέα της έδρας Κυριακή Κλιάμπα να ολοκληρώνει σήμερα, Πέμπτη (8/6) την αγόρευση και πρότασή της για τους 12 κατηγορούμενους που τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου του 2022 έκοψαν μέσα σε 40 δευτερόλεπτα το νήμα της ζωής του 19χρονου στη Θεσσαλονίκη.
Η άγρια δολοφονία από οπαδούς του ΠΑΟΚ πυροδότησε εκτενείς πολιτικές και κοινωνικές συζητήσεις, ακόμα και ανακοινώσεις «οργανωμένων» γύρω από τα συγκοινωνούντα δοχεία κοινωνίας και οπαδικής βίας.
Όμως ο κύκλος αίματος δεν άνοιξε, και κυρίως δεν έκλεισε, με τον Άλκη. Ευρέως αντιληπτή γίνεται ίσως μόνο η κορυφή του παγόβουνου, η έσχατη μορφή οπαδικής βίας, με τα επίσημα στοιχεία να αριθμούν 12 δολοφονίες τα τελευταία 40 χρόνια. Και η αναλογία που προκύπτει είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, που δεν αντικατοπτρίζει ούτε στο ελάχιστο τα «πεσίματα», τα ανοιγμένα κεφάλια ή τα μαχαιρώματα που δεν καταγγέλλονται.
Πρωταγωνιστές του φαινομένου που συχνά συνοδεύεται από ρατσιστική, σεξιστική ρητορική και μισαλλοδοξία, είναι κατά κύριο λόγο παιδιά και έφηβοι. Δράστες οπλισμένοι με σιδερογροθιές, στειλιάρια, καδρόνια, μαχαίρια, τσεκούρια, δρεπάνια και λυσσαλέο μίσος, απέναντι σε περαστικούς με τη «λάθος» μπλούζα, το «λάθος» ύφος, το «λάθος» timing.
Οι 12 κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του Άλκη είναι οριακά ενήλικοι. Οι μισοί είναι γεννημένοι μετά το 2000, με τον μεγαλύτερο να είναι γεννημένος το 1997 και τον μικρότερο το 2002. Όλοι τους μαυροφορεμένοι και με τα πρόσωπά τους καλυμμένα με κουκούλες fullface ρώτησαν τον Άλκη και τους τέσσερις φίλους του τι ομάδα είναι, κάποιος απάντησε «Άρης» και το «μη με χτυπάτε άλλο» δεν ήταν αρκετό για να σταματήσει η δολοφονική επίθεση.
«Όλοι οι κατηγορούμενοι έδρασαν με στρατιωτική πειθαρχία, σύμφωνα με τον σκοπό τους, ορμώμενοι από τα πάθη, τον φανατισμό και το μίσος. Αν υπήρχε ίχνος ανθρωπιάς μέσα τους, στο άκουσμα της φωνής του Άλκη ότι πονάει, θα είχαν σταματήσει, θα είχαν δείξει έλεος. Αλλά όχι, συνέχισαν μέχρι τελευταίο κλάσμα του δευτερολέπτου να τον χτυπούν με μίσος, με σκοπό την αφαίρεση της ζωής των εχθρών, την εκδίκηση, να νιώσουν ευχαριστημένοι σύμφωνα με το αρχικό τους σχέδιο» κατά την εισαγγελική λειτουργό.
Η «δύσκολη και ψυχοφθόρα» υπόθεση, όπως την χαρακτήρισε η εισαγγελέας, θεωρείται το αποκορύφωμα μιας σειράς αιματηρών επεισοδίων με οπαδικό χρώμα, που οδήγησε σε νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες για τη βία στα γήπεδα. Όμως η οπαδική βία είχε προ πολλού μετακινηθεί, χωρικά και χρονικά, με το αίμα στα πεζοδρόμια να γεμίζει τα αστυνομικά δελτία.
Ενώ η συχνότητα των «ραντεβού θανάτων» το τελευταίο διάστημα έχει μειωθεί, τα περιστατικά βίας χωρίς να έχει προηγηθεί πρόκληση –μόνο και μόνο επειδή κάποιος είναι διακριτός ή οπαδός «αντίπαλης» ομάδας– αυξάνονται. Κίνητρο, ο εξευτελισμός του άλλου, με τις περισσότερες επιθέσεις να βιντεοσκοπούνται προκειμένου οι «νικητές» να επιδείξουν την «υπεροχή», τα «κατορθώματα», την αρρενωπότητα.
Αποκλεισμοί λιμανιών και σιδηροδρομικών γραμμών, απροκάλυπτες επιθέσεις κουκουλοφόρων σε παιχνίδια χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή δημοσιότητα όπου συνήθως οι θεατές είναι γονείς και φίλοι των αγωνιζομένων, αλλά και επιθέσεις σε συνδέσμους φιλάθλων με μολότοφ ή εκρηκτικούς μηχανισμούς που παρέπεμπουν σε μεθόδους μαφιόζικων οργανώσεων.
Από το βιντεοληπτικό υλικό και την κατάθεση του φίλου του Άλκη, αυτόπτη μάρτυρα και θύματος, Άγγελου, προκύπτει ότι οι 12 κατηγορούμενοι είχαν διακριτούς και εναλλασσόμενους ρόλους κατά τη δολοφονική επίθεση, καθώς χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: στους ενεργούς δράστες της δολοφονίας, στους συνεργούς που κρατούσαν και χτυπούσαν τον φίλο του Άλκη, Άγγελο, και στους σιωπηλούς συνεργούς.
Η κυρία Κλιάμπα υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, πως «οι 12 έδρασαν από κοινού, σε μία καταδρομική επίθεση για την οποία είχαν μοιράσει ρόλους και ο καθένας ήξερε τι θα έπραττε με τον οπλισμό που είχε στην κατοχή του, ενώ είχαν την πρόθεση να να σκοτώσουν Αρειανό και αυτό έκαναν».
Η μέχρι στιγμής εισαγγελική πρόταση έχει χαρακτηριστεί καταπέλτης και επαναφέρει στο προσκήνιο μια κοινή παραδοχή: Η θεσμική μάχη για την αντιμετώπιση των οπαδικών «στρατών» και της οπαδικής βίας θα χρειαστεί περισσότερα από μέτρα όπως η απαγόρευση μετακίνησης των οργανωμένων και η απαγόρευση παρουσίας οπαδών στους εκτός έδρας αγώνες των ομάδων τους.
17°
