Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: Η κατάθεση εγκαυματία για τη διάσωσή της, τον θάνατο των γονιών της και η απουσία των αρχών
H Ιωάννα Πέταλα βίωσε τον πύρινο εφιάλτη στο Μάτι. Η εγκαυματίας, που έχασε τους γονείς της κατά τη φονική πυρκαγιά, κατέθεσε σήμερα (2.12) στο δικαστήριο και περιέγραψε τη στιγμή που αντιλήφθηκε ότι φλέγεται, αλλά και τις προσπάθειες να ξεφύγει από τη φωτιά.
«Εκείνη την ημέρα γύρω στις 17.30 άκουσα στην τηλεόραση για τη φωτιά στο Νταού. Δέκα λεπτά μετά κόπηκε το ρεύμα και βγήκε όλη η γειτονιά έξω. Υπήρχε κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα, ο αέρας δυνατός. Είπαμε να κλειστούμε στο σπίτι. Την ώρα που έκλεινα το τελευταίο παντζούρι ακούω τη μαμά μου να ουρλιάζει. Είχαν λαμπαδιάσει κάτι κλαδιά. Άρπαξε η μαμά μου την τσάντα της κι εγώ τα κλειδιά και φύγαμε προς Περικλέους. Την ώρα που φεύγαμε μια γειτόνισσα έμπαινε στο αμάξι της και πήγαμε μαζί της. Φύγαμε αναγκαστικά αριστερά κάτω. Η φωτιά μας κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Όταν ακινητοποιήθηκαμε είδα ότι η φωτιά ήταν πολύ κοντά. Τους λέω βγείτε έξω θα καούμε. Έπεσε πολύ πυκνός μαύρος καπνός» περιέγραψε η μάρτυρας και συνέχισε:
«Έπεσα κάτω, έχασα τα γυαλιά μου. Γύρισα πίσω και είδα πύρινες νιφάδες. Ενστικτωδώς κατευθύνθηκα προς θάλασσα. Άκουγα ανθρώπους να ουρλιάζουν. Περνούσε ένα νεαρός μόνο με το μποξεράκι του και μια μάνα με ένα λιπόθυμο παιδάκι ή νεκρό... Κάποιος μου λέει κοπέλια καίγεσαι. Είχα πιάσει φωτιά από πίσω. Έφτασα στη θάλασσα και έπεσα κατευθείαν μέσα. Από πάνω καιγόντουσαν τα πάντα. Είχε εκρήξεις. Κάθισα δίπλα σε μια οικογένεια. Κάποια στιγμή κρύωνα. Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα και να βγάζω τις σάρκες μου. Βγήκα έξω και ξαναμπηκα μέσα γιατί στέγνωσα και πέθαινα από τον πόνο».
Όπως περιέγραψε στο δικαστήριο, άκουγε ανθρώπους γύρω της να προσπαθούν να βρουν βοήθεια, χωρίς ανταπόκριση. «Κάποια στιγμή άκουσα τη φωνή κάποιου γνωστού μου. Ζήτησα βοήθεια γιατί δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω. Άκουσα στην παραλία τη φωνή της γειτόνισσας. Της λέω που είναι η μάνα μου. Μου λέει είναι καλά. Προσπάθησα να τη βρω. Κάποια στιγμή ήρθε ένα καραβάκι, έπεσα λιπόθυμη. Φτάσαμε στη Ραφήνα. Κάποια στιγμή με πήγαν στο Θριάσιο, μετά από λίγο με πήγαν στο ΓΝΑ έμεινα 54 μέρες. Έχω καεί στα χέρια, πλάτη, γλουτούς και πόδια. Έπαθα πνευμονική εμβολή, είχα επιπλοκές. Μπήκα ΜΕΘ 8 ημέρες. Είχαν πει ότι δε θα γλιτώσω. Δεν μπορούσα να περπατήσω. Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα. Δεν μπορώ να λειτουργήσω σωστά. Δεν περνάει μέρα που να μη σκεφτώ αυτά που έχω ζήσει».
Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: Η μάρτυρας για τον θάνατο των γονιών της
Η μάρτυρας κατέθεσε όσα έμαθε αργότερα για το πώς έχασε τους δύο της γονείς στο Μάτι. «Η μάνα μου ήταν πεσμένη στο πεζοδρόμιο, πεσμένη στα γόνατα, τόσο καμμένη που δεν είχε μαλλιά. Ήταν γυμνή, χωρίς μαλλιά και ούρλιαζε. Της έφεραν ένα τραπεζομάντηλο από την ταβέρνα. Ξέρω από έναν κύριο που ήταν μαζί της ότι 5-6 ώρες ήταν ζωντανή. Με το που έφτασε στη Ραφήνα πέθανε. Ο πατέρας μου απανθρακωθηκε κοντά στο αμάξι. Δεν κατάφερε να πάει μακριά» ανέφερε και ξέσπασε για την ολιγωρία των Αρχών. «Δεν μας ενημέρωσε κανείς. Υπήρξε η αντίληψη στο Μάτι ότι αν συνέβαινε κάτι επικίνδυνο χτυπούσαν οι καμπάνες. Αν μας ειδοποιούσε κάποιος έστω και δέκα λεπτά νωρίτερα...ήταν μια κατηφόρα. Οι δικοί μου θα ζούσαν» κατέληξε η μάρτυρας.
Δίκη για τη φωτιά στο Μάτι: «Μας ενημέρωσαν από την Πυροσβεστική Θεσσαλονίκης»
Στο δικαστήριο βρέθηκε και κατέθεσε και η αδελφή της κ. Πεταλά. «Αναζητώντας τους δικούς μου ανθρώπους, έκανα δεκάδες τηλέφωνα παντού. Λιμενικό, πυροσβεστική, νοσοκομεία. Δεν έβρισκα κανένα. Και δέχομαι κλήση λίγη ώρα αργότερα τηλέφωνο από την πυροσβεστική Θεσσαλονίκης! Εκεί δήλωσα τους αγνοούμενους! Στην πυροσβεστική Θεσσαλονίκης».
Όταν πλέον ενημερώθηκε ότι η αδελφή της νοσηλεύεται, ζήτησε να της μιλήσει. «Μου είπαν "δεν μπορείτε, είναι καμμένα τα χέρια της". Καταλαβαίνετε το σοκ. Πήγα να τη δω και ο θάλαμος μύριζε καμένη σάρκα. Ήταν άλλοι 3 μαζί με την αδελφή μου» εξήγησε η μάρτυρας που περιέγραψε στη συνέχεια ότι μόνη πήρε τηλέφωνο να αναγνωρίσει τους νεκρούς γονείς της. «Δεν είχα καμία ενημέρωση. Πήρα τηλέφωνο και τους λέω: "νομίζω πως σε αυτούς τους σάκους που έχετε, έχω δυο νεκρούς μέσα"».
9°
