Βρούβα: H φάρμα - καταφύγιο της ορεινής Αίγινας με την πρώτη διασωσμένη αγελάδα

Η Βρούβα είναι μια φάρμα – καταφύγιο στις ημιορεινές περιοχές της Αίγινας που παρέχει ένα ασφαλές μέρος για διαμονή και φροντίδα σε εγκαταλειμμένα και κακοποιημένα ζώα, οικόσιτα και κατοικίδια. Οι άνθρωποί της πιστεύουν ότι τα ζώα είναι αυτόνομες προσωπικότητες, το καθένα με τον δικό του χαρακτήρα και με παρόμοια δικαιώματα και επιθυμίες όπως οι άνθρωποι, γι’ αυτό και όλα τους έχουν όνομα. Αυτή τη στιγμή φιλοξενεί γύρω στα 120 ζώα, γάτες, σκύλους κότες, κουνέλια, πρόβατα, κατσίκες, γουρούνια, άλογα, γαϊδούρια και την πρώτη καταγεγραμμένη διασωσμένη αγελάδα στην Ελλάδα. 

Η ομάδα των μακροχρόνιων εθελοντών που στήριζε τη φάρμα διαλύθηκε πρόσφατα κυρίως γιατί δεν υπήρχε η δυνατότητα οικονομικής στήριξης παράλληλα με το αυξανόμενο κόστος ζωής. Τώρα τα ζώα φροντίζουν η ιδρύτρια της Βρούβας, Αλεξία Παπαγιάννη με την αδερφή της Μαρίνα ενώ πολύτιμοι είναι και οι εποχιακοί εθελοντές που έρχονται από την Ελλάδα και το εξωτερικό για κάποιες βδομάδες. Η Αλεξία μας περιγράφει τη ζωή στη Βρούβα αλλά και την πρόοδο της Αίγινας που θεωρείται νησί «πρότυπο» σχετικά με τη διαχείριση των αδέσποτων, για πολλές πόλεις της χώρας.

Φάρμα Βρόυβα στην Αίγινα: Πώς ξεκίνησαν όλα

«Όταν ξεκινήσαμε δεν ξέραμε καν την έννοια "φάρμα-καταφύγιο". Είμασταν φιλόζωοι αλλά όχι τόσο συνειδητοποιημένοι-τρώγαμε ακόμα ζώα! Επειδή μέσα στην οικονομική κρίση του 2011 οι δρόμοι του νησιού μας ήταν γεμάτοι αδέσποτα, είπαμε να φτιάξουμε μια περίφραξη σε ένα ιδιόκτητο κτήμα στο δάσος και να βάλουμε κάποιες γάτες και σκύλους για να τα προστατεύσουμε. Μετά μας ήρθε ένα γέρικο πόνυ που μεταξύ μας πιστεύουμε ότι ήθελε μια φάρμα για τα γεράματα του και μας μετάδωσε τηλεπαθητικά την ιδέα! Όπως και να έχει, το ένα ζώο έφερε το άλλο και όταν πια ήρθε η αγελάδα μας το 2018 συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε μια φάρμα - καταφύγιο.

Όλα τα καταλύματα και την υποδομή της φάρμας τα φτιάξαμε με τα χέρια μας κυρίως από υλικά που βρίσκαμε πεταμένα ή από δωρεές. Τα οικονομικά μας πάντα ήταν δύσκολα γιατί δεν είχαμε κεφάλαιο, μόνο τη γη, γι’ αυτό και μας πήρε μια δεκαετία να χτίσουμε τα βασικά. Το μπάνιο το τελειώσαμε πρόπερσι και ακόμα δεν έχουμε ζεστό νερό. 

Φάρμα Βρόυβα στην Αίγινα: Κάθε ζώο με το δικό του όνομα

Όλα τα ζώα της φάρμας τα αγαπάμε και αναγνωρίζουμε την μοναδικότητα τους όμως ο καθένας μας έχει τους ιδιαίτερους φίλους του, όπως και τα ίδια τα ζώα έχουν τους αγαπημένους του ανθρώπους και κάποιους που δεν χωνεύουν. Το καφέ μας άλογο, ο Μανώλης για παράδειγμα που είχε υποστεί πολλαπλούς ξυλοδαρμούς και χτυπήματα στο πρόσωπο στην προηγούμενη του ζωή, δεν χωνεύει τους άντρες, τους δαγκώνει και τους κλωτσάει όταν τον πλησιάζουν-με τις γυναίκες είναι «αρνάκι». Εγώ τον αγαπάω ιδαίτερα γιατί έχει καταπληκτική αίσθηση του χιούμορ. Η "star" της φάρμας μας είναι η Ελπίδα, η πρώτη διασωσμένη αγελάδα στην Ελλάδα. Στη Βρούβα θεωρούμε όλα τα ζωντανά πλάσματα είναι σημαντικά και ισότιμα. Πεινάνε, πονάνε, αγαπάνε… Απορρίπτουμε την απαρχαιωμένη σπισιστική άποψη που τα θεωρεί κατώτερα, χωρίς νοημοσύνη, χωρίς συναισθήματα. Τα αντιμετωπίζουμε με σεβασμό, αγάπη και ευγένεια. Τους προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε με χαρά, ταπεινότητα και κατά κάποιο τρόπο ως εξιλέωση, σαν ένα συγνώμη για το κακό που τους έχουμε κάνει οι άνθρωποι.

Πλησιάζοντας τα ζώα για να δώσουμε και όχι να πάρουμε, αντιστρέφεται η προαιώνια σχέση μας μαζί τους και γίνεται κάτι μαγικό: ανοίγουν την αγκαλιά τους και μας ξαναδίνουν τη φυσική μας θέση δίπλα τους. Ερχόμαστε έτσι σε ισορροπία και σύνδεση με τη φύση και όλα τα άλλα πλάσματα, αντιλαμβανόμαστε το πετάρισμα του τζίτζικα, τη χαρά ενός κυνηγητού, τη μυρωδιά του φρέσκου χόρτου στα ρουθούνια. Όταν για παράδειγμα έχουμε περάσει μια ώρα φροντίζοντας και παίζοντας με την αγελάδα μας την Ελπίδα, βλέποντας τη χαρά, τη σκανταλιά, τους δισταγμούς και την αγάπη της, πώς να διανοηθούμε να τη σκοτώσουμε και να φάμε το πτώμα της;

Ιστορίες αγάπης στη Βρούβα

Ο Γιάννης διασώθηκε πριν από τρία χρόνια όταν μια φιλόζωη επισκέπτρια τον είδε δεμένο σε ένα άγονο χωράφι κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο και επικοινώνησε με την αστυνομία. Ήταν ένα τριαντάχρονο συνταξιούχο άλογο σε κακή κατάσταση, πολύ αδύνατο, λυπημένο και επιφυλακτικό. Το μόνο πράγμα που τον κράτησε στη ζωή ήταν η αγάπη του για την Τζίνα, τη νεαρή όμορφη φοράδα με την οποία μοιραζόταν το χωράφι του. Όταν η σωτήρας του έμαθε ότι η Τζίνα προοριζόταν να πουληθεί ως άλογο για άμαξα, την αγόρασε και την έφερε στο αγρόκτημα Βρούβα. Ο Γιάννης ήταν πολύ χαρούμενος που ξαναείδε το όμορφο κορίτσι, αυτή όμως όχι, τον κλώτσησε, τον δάγκωσε και δεν τον άφησε να πλησιάσει. Ο Γιάννης αποδέχτηκε τη μοίρα του και κράτησε αποστάσεις ωστόσο, επέμενε να έχει πάντα την Τζίνα στο μάτι του και κάθε τόσο δοκίμαζε ξανά την τύχη του και προσπαθούσε να την πλησιάσει για να απορριφθεί ξανά-μια θλιβερή κατάσταση για το άρρωστο γέρο άλογο. Κάποια στιγμή πήγαμε την Τζίνα σε ένα κοντινό χωράφι για να βοσκήσει και να τρέξει μερικές εβδομάδες. Ο Γιάννης ήταν συντετριμμένος, έκλαιγε, φώναζε μανιωδώς την Τζίνα, σταμάτησε να τρώει αλλά δεν μπορούσαμε να τον πάμε στο χωράφι γιατί ήταν πολύ μακριά για να τον μεταφέρουν τα γέρικα πόδια του. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε και τότε ξαφνικά, τα μάτια του έπεσαν στη Μελίνα, μια από τις τρεις φοράδες που είχαν έρθει στο αγρόκτημα το περασμένο φθινόπωρο, υγιής, χαρούμενη και πολύ όμορφη. Δεν προσβλήθηκε από το ενδιαφέρον του Γιάννη, αντιθέτως, έδειχνε αρκετά κολακευμένη. Ο Γιάννης ξέχασε τον ανεκπλήρωτο έρωτά του και πλέον είχε μάτια μόνο για τη Μελίνα. Η στάση του άλλαξε, η όρεξή του επέστρεψε, η διάθεσή του βελτιώθηκε. Είναι ζευγάρι εδώ και 3 μήνες και είναι πραγματικά αχώριστοι και όταν η Τζίνα επέστρεψε από τις ανοιξιάτικες διακοπές της, δεν κοίταξε προς την κατεύθυνσή της!

Το success story της Αίγινας με τα αδέσποτα ζώα

Στην Αίγινα η κατάσταση με τα αδέσποτα είναι καλύτερη από τα περισσότερα αλλά μέρη της ελληνικής επαρχίας. Το καταφύγιο σκύλων της Προστασίας Ζώων Αίγινας-Αγκιστρίου που λειτουργεί εδώ και 26 χρόνια στο νησί έχει ευαισθητοποιήσει την τοπική κοινωνία και ανεβάσει το φιλοζωικό αίσθημα του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια η δημοτική αρχή με την υποστήριξη της οργάνωσης Zero Stray Pawject άρχισε να κάνει κάποια προγράμματα στειρώσεων σκύλων και τσιπαρίσματος ενώ η αστυνομία πραγματοποιεί ελέγχους στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων και διερευνά άμεσα καταγγελίες κακοποιήσεων και θανατώσεων. Τα αδέσποτα σκυλιά είναι αισθητά λιγότερα σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Βέβαια χρειάζονται ακόμα περισσότερα προγράμματα στειρώσεων και για τις γάτες και υποστήριξη των τοπικών καταφυγίων από το Δήμο ώστε να μην παλεύουν μόνα τους. Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο υποχρεωτικός έλεγχος βιβλιαρίων υγείας των κατοικίδιων στα καράβια ώστε να σταματήσει το δυσάρεστο φαινόμενο της εγκατάλειψης  ζώων από τους παραθεριστές. 

Το δικό μας όραμα είναι μια κοινωνία που ορίζεται από τις αξίες της αγάπης, της καλοσύνης και της οικολογικής ισορροπίας, όχι του χρήματος και του κέρδους. Μιας κοινωνίας που όλα τα πλάσματα αντιμετωπίζονται με σεβασμό, αξιοπρέπεια και έχουν δικαίωμα να ζήσουν τη μοναδική τους ζωή όμορφα, χωρίς κακοποίηση και εκμετάλλευση. Ελπίζουμε να αποκτήσουμε τους πόρους και να έρθουν καινούργιοι, μακροχρόνιοι εθελοντές, φιλόζωοι, ονειροπόλοι και εργατικοί που θα στηρίξουν την ομάδα μας ώστε να συνεχίσει η φάρμα Βρουβα να είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για τα ζώα που μας έχουν ανάγκη.»

Περισσότερα για το έργο της φάρμας Βρούβα εδώ.