Για τις 30 Ιανουαρίου αναβλήθηκε η δίκη για τον θάνατο της μικρής Μελίνας. Στο εδώλιο η εξαδέλφη Πολάκη
Σε αναβολή οδηγήθηκε η δίκη για τον τραγικό θάνατο της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη που «έσβησε» μετά από επέμβαση ρουτίνας στο Βενιζέλειο νοσοκομείο ξύπνησαν σήμερα καθώς η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο.
Στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου θα καθόταν η αναισθησιολόγος που που χειρίστηκε το περιστατικό καθώς με βάση την εισαγγελική έρευνα της αποδίδονται ευθύνες στο στάδιο της μετεγχειρητικής διαχείρισης της διαδικασίας αφύπνισης του 4χρονου κοριτσιού.
Ωστόσο, εξαιτίας κάποιου κωλύματος η εκδίκαση της υπόθεσης πήρε αναβολή για τις 30 Ιανουαρίου.
Τι αναφέρει το κατηγορητήριο
Στην αναισθησιολόγο καταλογίζεται ότι δεν τήρησε αυστηρά το ισχύον πρωτόκολλο ως προς την αντιμετώπιση της σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης που παρουσίασε το κοριτσάκι με επιμένοντα βρογχόσπασμο, υπόταση και βραδυκαρδία.
Της αποδίδεται ότι χορήγησε στο παιδί καταφανώς υψηλότερες δόσεις ινοτρόπων ουσιών και αδρεναλίνης από τις συνιστώμενες κατ’ αναλογία, ενώ επίσης στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι ούτε ο τρόπος χορήγησης ούτε αυτή καθαυτή η δοσολογία της φαρμακευτικής αγωγής ήταν σύμφωνες με τη διεθνώς αναγνωρισμένη πρακτική και τους ισχύοντες παιδιατρικούς αλγόριθμους που εφαρμόζονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Κατά την εισαγγελική Αρχή η αναισθησιολόγος φέρεται να χορήγησε ενδομυϊκώς, με υπερβολική ταχεία έγχυση κι εφάπαξ δόση, υπερβολική ποσότητα αδρεναλίνης ενώ δεν χορήγησε άμεσα, εντός των πρώτων πέντε λεπτών, ως όφειλε, κατάλληλες βρογχοδιασταλτικές ουσίες με νεφελοποιητή μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων εμμένοντος βρογχόσπασμου, ο οποίος ενόψει της μη έγκαιρης χορήγησής τους, πυροδότησε μια αλυσιδωτή έκπτωση πολλαπλών οργάνων της 4χρονης επί εδάφους αναπνευστικής δυσχέρειας με υποτροπιάζοντα επεισόδια βαριάς υποξαιμίας (οξύ πνευμονικό οίδημα) και βαριάς υπότασης (καρδιογενής καταπληξία).
Αναφέρεται εν ολίγοις ότι η φαρμακευτική αντιμετώπιση που έτυχε η 4χρονη κατά τα δύο επεισόδια που είχε μέσα σε μία ώρα, με την επιλογή χορήγησης εφάπαξ 200 mgr αδρεναλίνης ενδοφλεβίως αντίστοιχα, κρίθηκε ιδιαίτερα υψηλή και μη ενδεικνυόμενη για τη συγκεκριμένη ιατρική συμπτωματολογία της ασθενούς.
Η εν λόγω φαρμακευτική αγωγή που φέρεται να ακολούθησε η γιατρός υποστηρίζεται ότι είναι ενδεδειγμένη σε άλλες περιπτώσεις όπως σε μία καρδιακή ανακοπή ή σε σοβαρή βραδυκαρδία με μη αντιρροπούμενη κυκλοφορική καταπληξία.
Στην περίπτωση της 4χρονης Μελίνας θεωρείται ότι υπήρξε ευθεία παραβίαση των παιδιατρικών αλγορίθμων της κοινής διεθνούς ιατρικής πρακτικής.
Κατά την εισαγγελική Αρχή η αναισθησιολόγος όφειλε να επιλέξει τη χορήγηση της αδρεναλίνης σε τιτλοποιημένες ενδοφλέβιες δόσεις όπως συστήνεται.
Συγχρόνως, αναφέρεται, έπρεπε να προβεί στην άμεση χορήγηση βρογχοδιασταλτικών φαρμακευτικών ουσιών, στα πρώτα λεπτά διάγνωσης των συμπτωμάτων του βρογχόσπασμου που εκδηλώθηκε στο παιδί μετά τη χορήγηση συγκεκριμένου σκευάσματος (κατονομάζεται) το οποίο κλινικά έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εμφανίσει διφασική αλλεργική αναφυλαξία και να οδηγήσει αυτοδύναμα σε δύσπνοια και αιμοδυναμική αστάθεια.
13°
