Δημόσια συγγνώμη ζήτησε ο διοικητής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών από τον 25χρονο κρατούμενο των φυλακών του Αγίου Στεφάνου, ο οποίος προ ημερών χειρουργήθηκε χωρίς να του αφαιρεθούν οι χειροπέδες. Μάλιστα, ο Θόδωρος Πιμίσης επισκέφθηκε τις φυλακές για να συναντηθεί με τον διευθυντή και άλλους παράγοντες και ζήτησε να συναντήσει τον 25χρονο κρατούμενο για να απολογηθεί και να εξηγήσει τι συνέβη την περασμένη Παρασκευή.
«Έπρεπε να ζητήσει να βγουν οι χειροπέδες. Και για αυτό ζήτησα εγώ προσωπικά συγγνώμη για ευθύνες, που δεν έχω εγώ προσωπικά, αλλά τις έχω ως διοικητής του νοσοκομείου και τις αναγνωρίζω», είπε χαρακτηριστικά ο διοικητής Θόδωρος Πισιμίσης για την μικροεπέμβαση. «Δεν υπήρχε σκοπιμότητα. Ήταν ένα λάθος μεγάλο για μένα, γιατί προέχει η ιδιότητα του ασθενούς, δεν υπάρχει άλλη ιδιότητα, από τη στιγμή που ξαπλώνει στο κρεβάτι δεν είναι κρατούμενος, είναι ασθενής» πρόσθεσε.
Το θέμα αποκαλύφθηκε έπειτα από επιστολή-καταγγελία της Πρωτοβουλίας για τα δικαιώματα των κρατουμένων, που ανέφεραν ότι «ο ασθενής κρατούμενος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο για επέμβαση στην κοιλιακή χώρα και χειρουργήθηκε με τοπική αναισθησία, χωρίς να του αφαιρεθούν οι χειροπέδες, ενώ επειδή η επέμβαση ήταν ανοικτής κοιλίας, ο ασθενής έπρεπε να κρατάει τα χέρια του σηκωμένα ψηλά».
Ο διοικητής του νοσοκομείου τόνισε ότι «η αλήθεια ήταν ότι δεν ήταν εγχείρηση ανοικτής κοιλίας, ήταν επιδερμικό, ένα ράμμα παλιό, είχε προκαλέσει ένα κοκκίωμα, το οποίο αφαιρέθηκε. Ο ασθενής δεν πόνεσε, ήταν τοπική αναισθησία. Τα χέρια του δεν ήταν ψηλά, ήταν πάνω στον θώρακά του, όπως θα ήταν σε οποιαδήποτε περίπτωση είτε φορούσε χειροπέδες είτε όχι. Όχι ψηλά, σε στάση βασανισμού, που έλεγαν».
Όσον αφορά τη στάση του γιατρού, ο κ. Πισιμίσης επεσήμανε ότι «ο γιατρός δεν ζήτησε από τους αστυνομικούς να βγάλουν τις χειροπέδες. Οι φύλακες όφειλαν να την βγάλουν, εφόσον δεν τις έβγαλαν έπρεπε ο γιατρός να το κάνει. Γιατί δεν το ζήτησε; Σας το λέω έντιμα και θέλω να το πιστέψει και ο κόσμος, που μας ακούει, δεν το έκανε επίτηδες. Είναι ένα πολύ καλό παιδί, απλά δεν το ήξερε, είναι νέος γιατρός στο νοσοκομείο, δεν ήξερε τις διαδικασίες... Από την στιγμή, που οι φύλακες τον παραδίδουν στον γιατρό, παύει να είναι κρατούμενος, είναι ασθενής. Ο γιατρός δεν βλέπει κρατούμενο, αλλά ασθενή. Αυτό είναι η μεγάλη διαφορά και πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι επαγγελματίες της υγείας».
12°
