Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο μοναδικός από τους καταδικασθέντες της 17Ν που έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη δράση της κατηγορεί ευθέως τον Αλ. Γιωτόπουλο για ανηθικότητα, αφού αναφερόμενος στη συμπεριφορά του παραλληλίζει την ηθική του με την ηθική “κρεμάστε τον αδελφό μου γιατί ζαλίζομαι”.
Μιλώντας στην εφημερίδα “Documento”, σημειώνει ότι “ήξερε καλά τι έκανε ο κύριος Γ. Όταν κατασκεύαζε αυτά τα μυθεύματα” αναφερόμενος στη νέα έρευνα για την υπόθεση της 17Ν που προκάλεσε η επιστολή Γιωτόπουλου περί ασύλληπτου πυρήνα της 17Ν, ενώ του επιστρέφει τους υπαινιγμούς για συνεργασίες με τις αρχές και εξαφάνιση στοιχείων ώστε να μείνουν ασύλληπτα συγκεκριμένα μέλη λέγοντας: “Ποιος ξέρει τι άλλο θα επινοήσει. Σενάρια, που ταυτίζονται με τις τερατουργίες που εξέβραζαν οι οχετοί από τα υπόγεια των δυσωδών υπηρεσιών” και προσθέτει: “Τι να πω; Θλίψη και αηδία προκαλεί. Είχε δίκιο εκείνος ο παλιός κομμουνιστής που έλεγε ότι ο κατήφορος δεν έχει πάτο”.
Για την επίθεση στη Γαλλική πρεσβεία απάντησε πως “αν η ενέργεια αυτή έγινε, για παράδειγμα, ως αλληλεγγύη στον επαναστάτη Ζορζ Αμπντάλα, που το γαλλικό κράτος εκδικητικά και παραβιάζοντας τους ίδιους του τους νόμους, τον κρατά φυλακή 33 χρόνια, τότε η συμβολική αυτή ενέργεια μιλά από μόνη της”, ενώ για την νεοτρομοκρατία σημειώνει: “Όταν έκλεισε ο δικός μας κύκλος του αντάρτικου πόλης, είδαμε άλλους κύκλους να ανοίγουν, ενός νέου αντάρτικου, με χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα δικά μας, πιο «μητροπολιτικά», πιο «κοινωνικά», με τις αναμενόμενες διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό του όσον αφορά τη στόχευση, το σχέδιο, την κοινωνική απεύθυνση. Όμως να ρωτήσω κι εγώ από τη μεριά μου, γιατί υπάρχει αυτή η «ελληνική εξαίρεση», αυτή η «δυναμική επιμονή», που δεν θα υπήρχε αν δεν έβρισκε κάποια κοινωνική αποδοχή; Έχω προσπαθήσει να απαντήσω: οφείλεται σε ιστορικούς λόγους, αλλά σχετίζεται και με τη σημερινή συγκυρία. Μήπως είναι κι αυτό ένα κομμάτι, μία από τις όψεις μιας κοινωνικής αντίστασης, γιατί «δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη;”.
14°
