Οι 2 αυτοκτονίες της περασμένης εβδομάδας μέσα σε χώρους στρατοπέδων αναδεικνύουν για ακόμη μία φορά την καταλυτική απουσία σαφών και αυτονόητων μέτρων, η ύπαρξη των οποίων θα μπορούσε να σώσει ζωές.
Η ΚΛΙΜΑΚΑ, έχει επανειλημμένα επισημάνει την απουσία ενός σαφούς πλαισίου υποστήριξης των στελεχών του στρατού και των στρατευσίμων, καθώς και της συνεπαγόμενης δυνατότητας τους οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικτύου Πληροφόρησης του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας εντός χώρων στρατοπέδου έχουν πραγματοποιηθεί, από το 2012, 8 αυτοκτονίες, 7 από τις οποίες με αυτοπυροβολισμό και 1 με απαγχονισμό.
Η άμεση επικαιροποίηση του πλαισίου ψυχιατρικής και ψυχολογικής αξιολόγησης των στελεχών του στρατού και των στρατευσίμων καθώς και η επανάληψη των σχετικών διαδικασιών ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι διαθέτουν έναν ικανοποιητικό βαθμό ψυχικής σταθερότητας και ανθεκτικότητας, αποτελούν προτεινόμενα μέτρα με άμεσα αποτελέσματα. Το Κέντρο για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας επανειλημμένα έχει προτείνει συγκεκριμένες παρεμβάσεις σ’ αυτήν την κατεύθυνση, ενώ, παράλληλα, έχουν συγγραφεί και εκδοθεί δύο εγχειρίδια για την πρόληψη της αυτοκτονίας, απευθυνόμενα στα σώματα ασφαλείας και στρατού.
Ένας δεύτερος άξονας άμεσης παρέμβασης που εμφαίνεται, για μία ακόμη φορά, από την αυτοκτονία εντός των στρατοπέδων είναι η ανυπαρξία έστω των ελάχιστων μέτρων και προδιαγραφών προφύλαξης και ασφάλειας, όπως για παράδειγμα η υποκατάσταση της σκοπιάς από κάμερες, όπως αντίστοιχα συμβαίνει στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.
Επιπρόσθετα, μετά από περιστατικά αυτοκτονίας, κρίνεται σκόπιμη η διεξαγωγή ψυχολογικών αυτοψιών προκειμένου όχι μόνο να υποστηριχθούν οι οικογένειες, οι οικείοι και το στρατιωτικό (και μη) περιβάλλον του αυτόχειρα, αλλά και να αναδειχθούν εκείνες οι ελλείψεις, αδυναμίες ή παρεμβάσεις, η αντιμετώπιση και υλοποίηση των οποίων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προληπτικά.
Στο 1018 – Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία έχουμε δεχθεί αρκετές κλήσεις στρατευσίμων, κυρίως, οι οποίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην υποχρεωτική στρατιωτική τους θητεία. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, επιβάλλεται η διεύρυνση και η πλήρης αναγνώριση του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης και την ισότιμη εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα χωρίς περιορισμούς και εμπόδια
Η αυτοκτονία δεν είναι ένα μοιραίο γεγονός, μπορεί να προληφθεί. Σε αυτή τη βάση, χωρίς κόστος, αλλά με σαφή συναίσθηση της ευθύνης των ειδικών, των αρχών και τελικά, της κοινωνίας, απαιτείται η ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για την υλοποίηση ουσιαστικών παρεμβάσεων προστασίας της ανθρώπινης ζωής.
14°
