Iταλία: Καθώς η Fiat παραπαίει, το Τορίνο αγωνίζεται να αποφύγει την παρακμή
To Τορίνο, έδρα του παλαιότερου εργοστασίου αυτοκινήτων της Ιταλίαςκαι της Ευρώπης, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της βιομηχανικής παρακμής που αντιμετωπίζουν τμήματα της ηπείρου, καθώς οι αυτοκινητοβιομηχανίες της παλεύουν με το κόστος της ηλεκτροκίνησης, τη χαμηλή ζήτηση και τον ανταγωνισμό από την Κίνα.
Στους πρόποδες των Άλπεων, στη βορειοδυτική Ιταλία, το Τορίνο είναι το μέρος όπου η Fiat, που σήμερα ανήκει στην πολυεθνική Stellantis συνιδρύθηκε από την οικογένεια Agnelli πριν από 125 χρόνια. Τώρα παλεύει με την παρακμή της άλλοτε κυρίαρχης βιομηχανίας της, η οποία είναι εμφανής στην κατάσταση του ιστορικού εργοστασίου της Mirafiori.
Το εργοστάσιο κατασκευάζει το ηλεκτρικό αυτοκίνητο πόλης Fiat 500 και δύο σπορ αυτοκίνητα της Maserati, αλλά λόγω της χαμηλής ζήτησης, η παραγωγή έχει ανασταλεί για μεγάλο μέρος του έτους και 2.800 εργαζόμενοι βρίσκονται σε άδεια με μειωμένες αποδοχές.
«Το Μιραφιόρι έχει ήδη κλείσει. Απλώς ανοίγει ξανά μερικές φορές», λέει ο Giacomo Zulianello, εργάτης του εργοστασίου και συνδικαλιστικό στέλεχος της FIOM Cgil, ο οποίος συγκαταλέγεται στους απολυμένους μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου.
Για να επιβιώσει, η Fiat επέτρεψε στην ιταλική της ταυτότητα να αμβλυνθεί, καθώς εξαγόρασε και στη συνέχεια συγχωνεύτηκε με την Chrysler το 2014, δημιουργώντας τη Fiat Chrysler Automobiles (FCA), και ενώθηκε με την κατασκευάστρια Peugeot PSA για να σχηματίσει τη Stellantis το 2021.
Εν τω μεταξύ, το Τορίνο έχασε τέσσερα από τα εργοστάσια αυτοκινήτων του τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ξεκινώντας με το Lingotto το 1982 - διάσημο για την πίστα δοκιμών στην οροφή που εμφανίζεται στην κλασική βρετανική ταινία της δεκαετίας του 1960 «The Italian Job» - και τελειώνοντας πέρυσι με το Grugliasco.
Το Mirafiori - κάποτε το σύμβολο της δύναμης της Fiat, που απασχολούσε περίπου 60.000 άτομα και παρήγαγε έως και 1 εκατομμύριο αυτοκίνητα ετησίως, συμπεριλαμβανομένου του πρωτότυπου Fiat 500 κατά τη διάρκεια της ακμής του 1960 - έχει συρρικνωθεί σε σκιά του εαυτού της.
«Υπάρχει μια λέξη-ταμπού εδώ στο Τορίνο, η οποία είναι η «παρακμή» ... μπορούμε να την αποκαλούμε όπως θέλουμε ... αλλά είναι ένα αρκετά αδιαμφισβήτητο γεγονός», λέει ο Luca Davico, αστικός κοινωνιολόγος στο Πολυτεχνείο του Τορίνο.
Περίπου 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στο Τορίνο και τα προάστιά του. Η πόλη έχει προσπαθήσει να επαναπροσδιοριστεί ως τουριστικός προορισμός προβάλλοντας το κομψό της κέντρο, τα κορυφαία μουσεία και φαγητό, και την εγγύτητα στις Άλπεις, καθώς και ως κόμβος γνώσης, με περισσότερα από δώδεκα πανεπιστήμια και ακαδημίες.
Φιλοξενεί επίσης μια ακμάζουσα αεροδιαστημική βιομηχανία και τη Γιουβέντους, την πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα της Ιταλίας.
Ωστόσο, με 50.000 έως 60.000 θέσεις εργασίας στην περιοχή να εξακολουθούν να συνδέονται με την αυτοκινητοβιομηχανία, το κλίμα είναι ζοφερό καθώς οι εργαζόμενοι της Stellantis προετοιμάζονται για εθνική απεργία και πορεία στη Ρώμη την Παρασκευή για να πιέσουν την κυβέρνηση και την εταιρεία να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας.
Η μετατόπιση από τη Fiat στη Stellantis σημαίνει ότι το Τορίνο δεν είναι πλέον ο κύριος κόμβος για τη μηχανική και την ανάπτυξη προϊόντων. Τα πιο πρόσφατα Fiat, Alfas και Lancias είναι σχεδιασμένα στην Ιταλία, αλλά χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον κινητήρες και πλατφόρμες γαλλικής προέλευσης.
Το Mirafiori, γνωστό ως «πόλη μέσα στην πόλη», είναι ένα τεράστιο συγκρότημα που εκτείνεται σε περισσότερα από 2 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα. Οι απολυμένοι εργαζόμενοι αμείβονται μόνο με περίπου 1.100 ευρώ το μήνα μετά από φόρους, σε σύγκριση με τον κανονικό μισθό των περίπου 1.600 ευρώ. Τα συνδικάτα λένε ότι πολλοί από αυτούς αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα.
«Έχουμε περάσει άσχημες περιόδους», λέει ο Davide Manago, στέλεχος της FIM Cisl και εργαζόμενος στο εργοστάσιο, του οποίου η σύζυγος εργάζεται επίσης στο Mirafiori. Και οι δύο έχουν πάρει άδεια πολλές φορές, αλλά ευτυχώς ποτέ την ίδια στιγμή.
