Ρωσο-ουκρανικός πόλεμος: Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία από το 2014 ως σήμερα - Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί και η μάχη μέχρι την απελευθέρωση
Δεν μπορείς να ορίσεις την επικαιρότητα. Τώρα οι οθόνες μας έχουν πλημμυρίσει με δραματικές εικόνες από το Ισραήλ και τη Γάζα. Ένας ακόμα πόλεμος ξέσπασε στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής. Υπάρχει όμως ένας ακόμα πόλεμος, που συνεχίζεται – δεν έχει τελειώσει. Διανύουμε το δέκατο έτος της εισβολής στην ανεξάρτητη, δημοκρατική, φιλειρηνική Ουκρανία από τον στρατό του κακόβουλου γείτονά μας: της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Παραμένει υπό κατοχή η Κριμαία, το Λουχάνσκ, το Ντονέτσκ κι άλλες περιοχές. Μπορεί να μην εμφανίζεται, όπως πριν, στις σελίδες του διεθνούς Τύπου, όμως παραμένει εν εξελίξει.
Τώρα διαβάζετε μία σειρά από λέξεις, τοποθετημένες έτσι για να βγάζουν νόημα και για να εξηγήσουν τι συμβαίνει, αλλά πίσω από αυτά τα λόγια κρύβονται χιλιάδες ακρωτηριασμένες ζωές, κατεστραμμένες πόλεις και χωριά με σπίτια, εκκλησίες, μουσεία – η ιστορική και η πολιτιστική μας κληρονομιά. Και βεβαίως, ό,τι πιο πολύτιμο: Η ζωή! Οι ζωές των ανθρώπων που, όπως εσύ κι εγώ, έζησαν, σπούδασαν, δούλεψαν, ερωτεύτηκαν, αγάπησαν, γέννησαν και μεγάλωσαν παιδιά, αλλά ο εχθρός εισέβαλε στο σπίτι μας.
Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο. Καλύπτει περισσότερο από το ένα όγδοο της χερσαίας έκτασης της Γης, εκτείνεται σε έντεκα ζώνες ώρας και συνορεύει με 16 χώρες. Το έδαφός της εκτείνεται από τη Βαλτική Θάλασσα στα δυτικά έως τον Ειρηνικό Ωκεανό στα ανατολικά, καθώς κι από τον Αρκτικό Ωκεανό στα βόρεια έως τη Μαύρη Θάλασσα και τον Καύκασο στα νότια. Κοιτάξτε τον χάρτη και σημειώστε ότι όλοι όσοι συνορεύουν με τη Ρωσική Ομοσπονδία έχουν υποφέρει από τις εδαφικές καταπατήσεις της «υπερδύναμης» (που διατηρεί ένα πυρηνικό κουμπί στα χέρια ενός δικτάτορα).
Ο στρατός αυτής της χώρας εισέβαλε στην Ουκρανία – αρχικά το 2014, μετά με πλήρη εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022. Ορδές ανθρώπων χωρίς καλλιέργεια και ουσία, ληστών, δολοφόνων και βιαστών. Αυτοί ήρθαν στο σπίτι μας, βασισμένοι στις ψευδεπίγραφες αφηγήσεις για το μεγαλείο του ρωσικού υπερέθνους – στην πραγματικότητα είναι ένα σωρό ασυνείδητα άτομα με κακή μόρφωση, με κίνητρο το εύκολο και γρήγορο κέρδος διά της ληστείας. Όλοι γνωρίζουν τις ιστορίες για τους ηλεκτρικούς βραστήρες και τις λεκάνες από τις τουαλέτες που πήραν μαζί τους στη Ρωσία κλέβοντάς τα από σπίτια Ουκρανών.
Αίμα χύνεται αυτή τη στιγμή στην καρδιά της Ευρώπης. Αίμα νηπίων, παιδιών, γονιών. Αίμα δασκάλων, μηχανικών, γιατρών, αρχιτεκτόνων, μουσικών, δημοσιογράφων, συγγραφέων, πωλητών, δικηγόρων, οδηγών και καθαριστριών. Αίμα ανθρώπων που εργάζονται, των ίδιων ανθρώπων –όπως εσύ κι εγώ– που δεν θέλουν να χάσουν τη ζωή τους.
Το 2014, ο πληθυσμός της Ουκρανίας ήταν 45,4 εκατομμύρια. Σήμερα, όταν με ρωτούν για τον πληθυσμό, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Απαντώ ότι... δεν ξέρουμε. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, κρατούμενοι, αγνοούμενοι. Παιδιά και μωρά μεταφέρθηκαν στη Ρωσία, χιλιάδες είναι οι πρόσφυγες. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί ο αριθμός των ανθρώπων που τραυματίστηκαν σοβαρά ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών από ρωσικούς πυραύλους και drones.
Δεν υπάρχει ούτε μια οικογένεια Ουκρανών που να μην επηρεάστηκε από τον πόλεμο. Τα νεκροταφεία μας μεγαλώνουν με απίστευτη ταχύτητα, η θάλασσα μπορεί να γεμίσει με τα δάκρυα που χύνουν τα παιδιά, οι μητέρες και οι πατεράδες της Ουκρανίας. Όσοι χηρεύουν, όσοι μένουν πίσω για να θρηνήσουν τους νεκρούς και να δώσουν τη μάχη. Κάθε μέρα στις πόλεις και τα χωριά της Ουκρανίας, οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους και γονατίζουν. Δείχνουν σεβασμό σε όσους έπεσαν για την πατρίδα. Στέλνουν έναν τελευταίο αποχαιρετισμό.
Κάθε ουκρανική οικογένεια θρηνεί, έναν συγγενή, έναν συνάδελφο, έναν φίλο. Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που έπεσαν για την πατρίδα.
Είναι τρομακτικό, αλλά πρέπει να το παραδεχθούμε: έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε αυτή την κόλαση. Επιβιώνουμε υπό τη συνεχή απειλή του θανάτου, υπό τους κραυγαλέους ήχους των σειρήνων προειδοποίησης για πυραυλική επίθεση. Ακόμη και τα σκυλιά μας ξέρουν να κρύβονται στο μπάνιο όταν δεχόμαστε επίθεση.
Ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά κάθε Ουκρανό, Έλληνα, Γεωργιανό, Λευκορώσο, Λιθουανό, Λετονό, Εσθονό, Πολωνό, Αμερικανό, Ιάπωνα, Αρμένιο, Καναδό, Γάλλο, Γερμανό, Βρετανό και πολλούς ακόμα, που στάθηκαν όρθιοι για να υπερασπιστούν την πατρίδα μας. Να υπερασπιστούν τη δικαιοσύνη, τον νόμο, την ανεξαρτησία και τις δημοκρατικές αξίες, την προστασία των παιδιών μας – το κοινό μέλλον μας σε έναν κόσμο απαλλαγμένο από τον τρόμο.
Η διεθνής κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο τέλος του τρέχοντος έτους, θυμίζει έντονα την τελευταία χρονιά πριν από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
8°
