Πρωτότοκα παιδιά: Αυξημένες οι πιθανότητες να αναλάβουν διευθυντικές ή πολιτικές θέσεις – Γιατί συμβαίνει αυτό – Τι δείχνουν οι έρευνες
Τα πρωτότοκα παιδιά έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να γίνουν διευθύνοντες σύμβουλοι ή πολιτικοί. Αυτό τουλάχιστον έδειξε μια έρευνα οικονομολόγων, της Sandra E. Black στο Πανεπιστήμιο του Texas-Austin και των Björn Öckert και Erik Grönqvist στο Ινστιτούτο Αξιολόγησης της Αγοράς Εργασίας της Σουηδίας.
Τελικά η σειρά γέννησης ως μεταβλητή για έναν γεννημένο ηγέτη δεν ισχύει μόνο στις βασιλικές οικογένειες αλλά και στις ταπεινότερες.
Η ιδέα αυτή χρονολογείται τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1920, όταν ο Άλφρεντ Άντλερ θεώρησε ότι τα πρωτότοκα παιδιά αναπτύσσουν ηγετικές ικανότητες σε νεαρή ηλικία, καθώς μπορούν να κυριαρχούν στα μικρότερα αδέρφια τους και προσηλώνονται στο πώς να αποφεύγουν την «εκθρόνιση» ως πρίγκιπες της οικογένειας. Συνέχισε λέγοντας ότι τα μικρότερα παιδιά παραχαϊδεύονται και εξαρτώνται από τους γονείς τους ενώ τα μεσαία ενηλικιώνονται σε καθεστώς διαρκούς μάχης για την προσοχή των γονιών τους, έχουν επίγνωση της κατάστασης και είναι ανταγωνιστικά.
Πολύ συχνά γονείς και περίγυρος αναρωτιούνται πώςείναι δυνατόν παιδιά μεγαλωμένα στην ίδια οικογένεια να έχουν τόσο μεγάλες διάφορες στην εξέλιξη, στην καριέρα, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην επίλυση των δύσκολων προβλημάτων της ζωής.
Οι γονείς αφιερώνουν πολύ χρόνο για τη θέσπιση κανόνων στο πρώτο τους παιδί, χτίζοντας μια σταθερά η οποία ελπίζουν ότι θα διατηρηθεί και στα μετέπειτα παιδιά. Ως αποτέλεσμα, τα πρωτότοκα έχουν την προσοχή των γονιών τους και στη συνέχεια τους ανατίθεται η τήρηση των κανόνων στα μικρότερε αδέρφια. Η διαδικασία αυτή χτίζει ευφυΐα, πειθαρχία και ηγετικές ιδιότητες.
Τα πρωτότοκα δεν είναι απλώς πιο υγιή ή πιο έξυπνα, αλλά έχουν και υψηλότερα σκορ σε «συναισθηματική σταθερότητα, επιμονή, κοινωνική εξωστρέφεια, προθυμία ανάληψης ευθύνης και ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών».
Οι διαφορές μεταξύ των αδελφών έχουν να κάνουν με τη δυναμική της οικογένειας στα πρώτα χρόνια των παιδιών. Πρώτον, η απόκτηση περισσότερων παιδιών σημαίνει ότι οι γονείς μπορούν να αφιερώσουν λιγότερο χρόνο σε κάθε παιδί και, καθώς η γονική προσοχή μειώνεται, το ίδιο συμβαίνει και με το IQ των μικρότερων παιδιών.
Δεύτερον, το πιο σημαντικό αποτέλεσμα, είπαν οι ερευνητές, μπορεί να μην είναι η «στρατηγική ανατροφή των παιδιών» αλλά κάτι περισσότερο σαν «στρατηγική μεταξύ αδερφών». Καθώς τα αδέρφια ανταγωνίζονται για την αγάπη των γονιών τους, καταλαμβάνουν ορισμένες θέσεις - τα μεγαλύτερα αδέρφια δείχνουν την ικανότητα και τη δύναμη τους, ενώ τα μικρότερα αδέρφια καλλιεργούν πιο δημιουργικές στρατηγικές για να τραβήξουν την προσοχή. Τα μικρότερα αδέρφια είναι πολύ πιο πιθανό να εισέλθουν σε «δημιουργικά» επαγγέλματα - όπως αρχιτέκτονας, συγγραφέας, ηθοποιός, τραγουδιστής ή φωτογράφος - εάν έχουν μεγαλύτερα αγόρια αδέρφια, παρά μεγαλύτερες αδερφές.
Αν έχετε ήδη μπει στον πειρασμό να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τα αδέρφια σας, σκεφτείτε ότι σε αυτές τις έρευνες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
