Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε: Η θυελλώδης αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού, και πότε θα σταματήσει
Αύριο το πρωί, θα είμαστε 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στη Γη. Όμως το αμέσως επόμενο λεπτό θα είμαστε 8 δισεκατομμύρια συν 130 άνθρωποι. Και το μεθεπόμενο 8 δισεκατομμύρια και 130, συν άλλοι 130. Και ούτω καθεξής. Γιατί πράγματι αυξανόμεθα και πληθυνόμεθα διαρκώς. Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ιστορική στιγμή εδώ. Σε real time.
Και βέβαια, σύμφωνα με τις έγκυρες εκτιμήσεις και τις μετρήσεις της οικείας υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών, δεν θα μείνουμε εδώ. Σε δεκαπέντε χρόνια, το 2037, θα γίνουμε 9 δισεκατομμύρια. Και το 2058 θα φτάσουμε αισίως τα 10 δισεκατομμύρια ζωντανές ψυχές στον πλανήτη.
Κι αυτά είναι ΚΑΛΑ νέα.
Ιδού και μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία:
Ο ανθρώπινος πληθυσμός είχε διπλασιαστεί μέσα σε 40 χρόνια, από τα 3 δισεκατομμύρια του 1959, στα 6 δισεκατομμύρια του 1999.
Στον καιρό μας, αυξάνει κατά 0,84% ανά έτος, προσθέτοντας 67 εκατομμύρια ανθρώπους στη Γη κάθε φορά που ο πλανήτης μας κάνει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον ήλιο,.
Ο ρυθμός αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού είχε φτάσει στο ανώτατο όριό του στα τέλη της δεκαετίας τού ’60, όταν και πέρασε το 2% (2,09% για την ακρίβεια).
Πλέον, ο ρυθμός αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού βρίσκεται σε καθοδική τροχιά, και έτσι θα συνεχίσει για πάντα: το 2048 θα φτάσει στο 0,50%, το 2086 θα πέσει στο μηδέν, και μέχρι το 2100 θα κατέβει ακόμη πιο χαμηλά: στο –0,11.
Το 2083 θα φτάσουμε το πικ της ιστορίας: θα είμαστε 10,43 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Από τη χρονιά εκείνη και μετά, ο ανθρώπινος πληθυσμός θα αρχίσει να μειώνεται.
Με τη βιομηχανική επανάσταση, συνέβη μία τεράστια αλλαγή στον πλανήτη μας: ενώ είχε χρειαστεί όλη η ανθρώπινη ιστορία μέχρι το έτος 1800 για να φτάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός στο 1 όλο κι όλο δισεκατομμύριο ψυχές (το 10.000 π.Χ. ζούσαν μόλις 4 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γη), το δεύτερο δισεκατομμύριο προστέθηκε μέσα σε μόλις 130 χρόνια (1930), το τρίτο δισεκατομμύριο σε 30 χρόνια (1960), το τέταρτο δισεκατομμύριο σε 15 χρόνια (1974), το πέμπτο δισεκατομμύριο σε 13 χρόνια (1987), το έκτο δισεκατομμύριο σε 11 χρόνια (1998), και το έβδομο και το όγδοο δισεκατομμύριο σε 12 χρόνια το καθένα (2010 και 2022). Μόνο κατά τον 20ό αιώνα, ο πληθυσμός στον κόσμο αυξήθηκε από 1,65 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε 6 δισεκατομμύρια.
Οι βασικοί παράγοντες ραγδαίας αύξησης του πληθυσμού είναι η διαρκής βελτίωση των συνθηκών ζωής, η επίσης διαρκής και επαναστατική εξέλιξη της ιατρικής, οι επιστήμες και η τεχνολογία: δεν υπάρχει ειρηνική δραστηριότητα του σύγχρονου ανθρώπου που να μη συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς, οδηγώντας στην τεράστια αύξηση του προσδόκιμου ζωής: περισσότερα παιδιά που επιβιώνουν σημαίνουν περισσότερους ενήλικες που θα κάνουν, στον καιρό τους, τα δικά τους παιδιά.
Το 1800, το ένα στα τέσσερα παιδιά πέθαινε πριν κλείσει χρόνο, και το ένα στα δύο πριν συμπληρώσει τα 15 του χρόνια.
Μόνο η ανακάλυψη των αντιβιοτικών και οι μαζικοί εμβολιασμοί αύξησαν όσο όλοι οι άλλοι παράγοντες μαζί το παγκόσμιο μέσο προσδόκιμο ζωής.
Το παγκόσμιο μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν τα 30 χρόνια το 1800, οπότε και ξεκινά στην Ευρώπη η εκβιομηχάνιση. Το 1950 αυξήθηκε στα 46,5 χρόνια, το 1995 έφτασε στα 65 χρόνια, και το 2019 στα 72,5 χρόνια.
Η πρόσβαση των γυναικών στην εκπαίδευση, άρα και σε περισσότερες και καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες, τις οδηγούν φυσικά να καθυστερήσουν τη μητρότητα και να κάνουν λιγότερα παιδιά.
Η Γη μας χωράει πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους ζουν σήμερα στην επιφάνειά της. Ακόμη και ΧΩΡΙΣ τις επαναστατικές αλλαγές στη γεωργία και την κτηνοτροφία που έχουν ήδη συμβεί ή που πρόκειται να αλλάξουν τα πάντα τα αμέσως επόμενα χρόνια, υπάρχει άφθονο και φτηνό φαγητό για τον καθένα. Και όχι μόνο φαγητό βέβαια. Οι λόγοι της φτώχειας και της υπανάπτυξης δεν είναι οι πόροι — είναι πολιτικοί.
Όλες αυτές οι προβλέψεις και εκτιμήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις πολύ μεγάλες αλλαγές που μας περιμένουν στο κοντινό μέλλον, και που θα αλλάξουν άρδην την εικόνα: σε μερικές δεκαετίες, η ενέργεια θα είναι άφθονη, πράσινη και σχεδόν δωρεάν για όλη την ανθρωπότητα.
Ο μπαμπούλας του υπερπληθυσμού ήταν απλώς αυτό: ένας μπαμπούλας, τίποτε περισσότερο.
Οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να υποστηρίζουν με πόρους και τεχνολογία τις υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη, ώστε να μην εξαναγκάζονται σε μαζική μετανάστευση οι πληθυσμοί τους.
Οι πόλεμοι και οι λογής villain που στοιχειώνουν την καθημερινότητά μας είναι η κύρια αιτία της μετανάστευσης.
Οι χώρες που «γερνούν» δημογραφικά πρέπει να ενσωματώνουν μετανάστες εντάσσοντάς τους στον εθνικό κορμό.
Απαιτείται αγαστή συνεργασία μεταξύ των κρατών, σε όλους τους τομείς. Και πλήρης, αυστηρότατος αποκλεισμός για όποιο από αυτά δεν δέχεται αυτή τη συνεργασία.
15°
