Την αντίδραση της Τουρκίας προκάλεσε η υιοθέτηση του σχεδίου «Στρατηγική Πυξίδα» από την Ε.Ε. Η έμμεση αναφορά σε Ελλάδα και Κύπρο.
Η Τουρκία καταδίκασε την «Στρατηγική Πυξίδα», το σχέδιο δράσης για την άμυνα και την ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υιοθετήθηκε, τη Δευτέρα (21/3), από το Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας της Ε.Ε.
Παράλληλα η τουρκική πλευρά επισημαίνει ότι το σχέδιο καθοδηγήθηκε από δύο μέλη της Ένωσης, που έχουν μαξιμαλιστικές αξιώσεις για τα θαλάσσια σύνορα, «φωτογραφίζοντας» την Ελλάδα και την Κύπρο.
«Ιδιαίτερα το κεφάλαιο στο Σχέδιο Στρατηγικής Πυξίδας για την Ανατολική Μεσόγειο όπου αναφέρεται η χώρα μας φαίνεται ότι υπαγορεύτηκε από τα δύο μέλη της ΕΕ που έχουν μαξιμαλιστικές αξιώσεις για τα θαλάσσια σύνορα σε βάρος μας και επίμονη άρνηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων», αναφέρεται σε ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, σύμφωνα με το Anadolu.
Η δήλωση αναφέρεται, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό Μέσο, στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι το κεφάλαιο που αφορά στην Ανατολική Μεσόγειο «αντιβαίνει ολοκληρωτικά στο Διεθνές Δίκαιο, στη διεθνή πρακτική και στους ίδιους τους νόμους της Ε.Ε. και έτσι είναι αποσυνδεδεμένο από την πραγματικότητα».
Και «καθώς το σχέδιο αποτυγχάνει να δείξει προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πυξίδα και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως στρατηγικό» αναφέρεται, ενώ η ανακοίνωση συνεχίζει:
«Η Ε.Ε. έτσι γίνεται μέρος του προβλήματος αντί για μέρος της λύσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι λυπηρό ότι η Ε.Ε. χάνει την αλήθεια και την πραγματικότητα και βλέπει μια υποψήφια προς ένταξη χώρα και έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ υπό μια τέτοια ρηχή προοπτική».
Το τελικό κείμενο της «Στρατηγικής Πυξίδας» αποτελεί προϊόν συμφωνίας μετά από πολύμηνες και επίπονες διαπραγματεύσεις. Περιλαμβάνει σαφείς αναφορές σε θεμελιώδεις αρχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς και ρητές αναφορές σε προκλητικές μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας.
Το κείμενο περιέχει σαφή αναφορά στις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν την ελληνική εξωτερική πολιτική και που θα πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών γενικότερα όπως η ανάγκη πλήρους σεβασμού της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας εντός διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων, καθώς και η προώθηση αποτελεσματικής πολυμέρειας και διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες Διεθνούς Δικαίου και ιδιαίτερα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Παράλληλα, το κείμενο υπογραμμίζει την ετοιμότητα και αποφασιστικότητα των κρατών-μελών για αμοιβαία συνδρομή σε περίπτωση επίθεσης από τρίτο μέρος (άρθρο 42.7 Συνθήκης Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Το κείμενο επίσης περιέχει αναφορές στους κινδύνους που προκαλεί η αυξανόμενη αμφισβήτηση θαλασσίων ζωνών, υφαλοκρηπίδας και η αυξανόμενη επιθετική στάση σε εναέριους χώρους. Υπογραμμίζει τη σημασία προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς και τονίζει την ανάγκη οι εταίροι της ΕΕ να ευθυγραμμίζονται με τις αποφάσεις της στα θέματα Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας.
16°
