Ο Richard Dawkins, η woke culture, η αθεΐα, οι νέες «θρησκείες» και πώς χάνεις το «Βραβείο Ανθρωπιστή της Χρονιάς».
Ο Richard Dawkins συγγραφέας του «Εγωιστικού γονιδίου» και το «Η περί θεού αυταπάτη» είναι ένας από τους διασημότερους «αθεϊστές» στον κόσμο και έχει αντιμετωπίσει πλήθος κατηγορίες για βλασφημία και μισαλλοδοξία. Τον τελευταίο καιρό, ο μεγάλος Βρετανός ηθολόγος και βιολόγος, δεν δέχεται επιθέσεις μόνο από τους θρησκευόμενους αλλά και από τους πρώην υποστηρικτές του. Η Αμερικανική Ανθρωπιστική Ένωση (ΑΗΑ) αποφάσισε να αποσύρει το «Βραβείο Ανθρωπιστή της Χρονιάς» που του είχε απονείμει το 1996, δηλώνοντας ότι «δεν αξίζει πλέον την τιμή της AHA». Το έγκλημά του; Ένα tweet στο οποίο ρωτούσε την περίφημη ακτιβίστρια Rachel Dolezal για τη διαφορά μεταξύ «transracial» και «transsexual» θέλοντας να ειρωνευτεί τη μανία για τη φυλετική και έμφυλη ταυτότητα. Ο Dawkins, που θεωρεί τη woke cutlure «φονταμενταλιστική θρησκεία» δηλώνει ότι, ως βιολόγος, βλέπει τα φύλα μέσω των χρωμοσωμάτων Χ και Ψ, όχι μέσω της «αίσθησης του φύλου» που μπορεί να έχει ο καθείς. Κατόπιν αυτής της διαμάχης, η ΑΗΑ απέσυρε το βραβείο του 1996 δημιουργώντας ένα προηγούμενο: τα βραβεία και οι διακρίσεις απονέμονται για την παρελθούσα δράση ενός ατόμου, όχι για τη μελλοντική - αν ένας ποδοσφαιριστής αναδειχθεί «ποδοσφαιριστής της χρονιάς το 2010» και τα πάει χάλια το 2020, άραγε θα του αφαιρεθεί η τιμητική διάκριση;
Η συγγραφέας Alice Walker, «Humanist of the Year» του 1997, αφιερώνει έκτοτε πολύ χρόνο προσπαθώντας να μας πείσει για την ύπαρξη παγκόσμια εβραϊκής συνωμοσίας: όχι ότι η Walker πρέπει να υποβληθεί σε αυτό το είδος δημόσιας κατακραυγής. έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε ποια ζητήματα προκαλούν υστερικές αντιδράσεις και ποιες όχι.
Στην περίπτωση του Dawkins, οι θρησκευόμενοι έγιναν έξαλλοι όταν συνέκρινε τη θρησκευτική κατήχηση των παιδιών με την κακοποίησή τους - σίγουρα ο Dawkins είναι προκλητικός και δεν ταιριάζει σε όλα τα γούστα. Άλλωστε, δεν είναι ο μόνος: εξίσου προκλητικός ήταν ο Christopher Hitchens με το «Ο Θεός δεν είναι μεγάλος»: οι εμπρηστικές εμφανίσεις του στα ΜΜΕ έμειναν στην ιστορία. Αυτοί οι αθεϊστές φαίνεται να μην έχουν πια θέση στην κυρίαρχη κουλτούρα: αν και η «κοινότητα της λογικής» που ονειρεύονταν δεν υπήρχε ποτέ -οι άνθρωποι τείνουν προς τις φαντασιώσεις, την τυφλή πίστη, τη μαγεία- σήμερα οι θέσεις τους για την εξωτερική πολιτική , τη σεξουαλική ισότητα, τα trans ζητήματα παραείναι «λογικές», άρα απαράδεκτες.
Το πρώτο μεγάλο σχίσμα στο αθεϊστικό κίνημα έγινε πριν από σχεδόν δέκα χρόνια, όταν η Rebecca Watson, μια γνωστή «αθεΐστρια» μπλόγκερ, υπέστη σεξουαλικές προτάσεις σε ανελκυστήρα κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου Αθεϊστών στο Δουβλίνο. Αφού δημοσίευσε ένα βίντεο γύρω από την εμπειρία της επισημαίνοντας πώς οι άθεοι πρέπει να ενδιαφέρονται για την «κοινωνική δικαιοσύνη», ο Dawkins την ειρωνεύτηκε συγκρίνοντας τη «δυστυχία» της με εκείνη μιας καταπιεσμένης μουσουλμάνας.
Οι φιλελεύθεροι άθεοι, όπως ο Dawkins ή όπως ο Sam Harris που θαυμάζουν τον δυτικό πολιτισμό, εκτός από τα θρησκευτικά του στοιχεία, βρίσκονται πλέον σε σύγκρουση με τους ριζοσπάστες και τους επιλεγόμενους προοδευτικούς. Αυτή η δεύτερη κατηγορία προσέγγισε τη woke culture - νεοφεμινισμό, Antifa, αντιρατσισμό, Black Lives Matter, δικαιώματα των τρανς, την πολιτική ορθότητα γενικά- την οποία ο Dawkins θεωρεί «αίρεση» και cult με την οποία μερικοί αθεϊστές αντικατέστησαν τον Θεό και την εκκλησία. Το βιβλίο του Dawkins «Η περί θεού αυταπάτη» που κυκλοφόρησε το 2006 πούλησε 3.000.000 αντίτυπα εκείνη τη χρονιά, ενώ μια παράνομη αραβική μετάφραση κατέβηκε ηλεκτρονικά από το διακδίκτυο άλλες 3.000.000.000 φορές στη Σαουδική Αραβία.
