Η παράνοια του Ρεπουμπλικανικού κόμματος τα τελευταία 15 χρόνια: δεν πρόκειται για κάποια καινούργια διαταραχή - αναφορά στο βιβλίο του «On the House».
Ο John Boehner διετέλεσε εκπρόσωπος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για σχεδόν πέντε χρόνια (Ιανουάριος 2011-Οκτώβριος 2015) εκλεγμένος από το Οχάιο κατά την περίοδο 1991- 2015. Τώρα εργάζεται ως στρατηγικός σύμβουλος για το διεθνές δικηγορικό γραφείο Squire Patton Boggs. Στο βιβλίο του με τίτλο «On the House», που θα κυκλοφορήσει στις 13 Απριλίου περιγράφει την παράνοια του Ρεπουμπλικανικού κόμματος τα τελευταία 15 χρόνια: δεν πρόκειται για κάποια καινούργια διαταραχή ―πάντοτε καλλιεργούνταν παρανοειδείς φόβοι και υποψίες― αλλά για μια έξαρση που μοιάζει πλέον με καθαρή τρέλα.
Ο Boehner, που παραιτήθηκε το 2015, παρουσιάζει το κόμμα του, τους Ρεπουμπλικανούς, σαν ένα μάτσο παρανοϊκούς που βλέπουν παντού συνωμοσίες, ενώ έχουν αναπτύξει μαξιμαλιστικές προσδοκίες: ο Ρόναλντ Ρέιγκαν έλεγε ότι αν έχουμε 80 ή 90% αυτού που θέλουμε, είναι νίκη· «αυτοί οι τύποι,» γράφει ο Boehner, «θέλουν το 100% κάθε φορά. Στην πραγματικότητα, ούτε το 100% τους ικανοποιεί: δεν ενδιαφέρονται για νομοθετικές νίκες. Ενδιαφέρονται για σταυροφορίες και συγκρούσεις. Έτσι, πολλοί από δαύτους θέλησαν να ανατινάξουν τον Λευκό Οίκο».
Αν και ο Boehner είναι συντηρητικός, έχει τη φήμη του πολιτικού που ακούει και συνεννοείται με τους πολιτικούς του αντιπάλους. «Αυτό για το σημερινό Ρεπουμπλικανικό κόμμα ισοδυναμεί με ξεπούλημα, για διείσδυση των Δημοκρατικών και για προδοσία,» γράφει στο «On the House». «Μερικοί Ρεπουμπλικανοί με είχαν στην μπούκα από την πρώτη μέρα. Ενώ είχα φτάσει στην κορυφή της ηγεσίας εκθέτοντας τη διαφθορά και ωθώντας συντηρητικές ιδέες, με κατηγορούσαν για συνεργάτη της αριστεράς. Αλλά αυτό το συνήθισα. Εκείνο που δεν συνήθισα ήταν το μίσος του "νέου" Ρεπουμπλικανικού κόμματος για τον Μπαράκ Ομπάμα.»
Δεν έμπαινε ζήτημα «χρώματος» δέρματος· έμπαινε ζήτημα πολιτικής και λάμψης: ο Ομπάμα ήταν «προοδευτικός» και είχε τα ΜΜΕ με το μέρος του, ενώ οι σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικανοί είχαν μονάχα την καημένη τη National Review. Όταν εξελέγη ο Ομπάμα, οι Ρεπουμπλικανοί δεν είχαν εξοικειωθεί με το Διαδίκτυο και δεν υπήρχαν ακόμα δεξιές πλατφόρμες και ιστότοποι· όσο για το YouTube, όταν διέδιδε διάφορες συνωμοσιολογικές θεωρίες, τα hits παρέμεναν λιγοστά. Αντιθέτως, ο Ομπάμα ήταν σούπερ-σταρ. Άρχισαν λοιπόν να λένε ότι είναι μουσουλμάνος, ότι μισεί την Αμερική κι ότι θέλει να επιβάλει τον κομμουνισμό ―έκαναν φασαρία για το πιστοποιητικό γέννησής του· σ’ αυτή πρωταγωνιστούσε ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ: είχε γεννηθεί ο Ομπάμα στο αμερικανικό έδαφος ή ήταν αλλοδαπός; Η πτέρυγα των «τρελών» Ρεπουμπλικανών έκαναν πλύση εγκεφάλου στο κοινό προκειμένου να τους κάνουν να πιστέψουν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα ήταν κάποιος υποψήφιος από την Μαντζουρία που σχεδίαζε να προδώσει την Αμερική.
Ο Boehner αφηγείται ολόκληρη την ιστορία των συνωμοσιολογικών ΜΜΕ που παρέσυραν πολλούς συντηρητικούς σχολιαστές και τηλεοπτικούς παρουσιαστές, όπως για παράδειγμα, τον Roger Ailes: «Ο Ailes ήταν κάποτε σοβαρός,» γράφει ο Boehner, «αλλά πρωτοστάτησε στην ίδρυση και στην ανάπτυξη του Fox News κάνοντας τα αμερικανικά ΜΜΕ μια ζωντανή κόλαση. Το Fox έφτασε στο σημείο να θεωρήσει την τρομοκρατική επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία στη Βεγγάζη μέρος μιας μεγάλης συνωμοσίας πίσω από την οποία βρισκόταν η Χίλαρι Κλίντον, ενώ τη συνέχεια, επέμενε σε δήθεν μηχανορραφίες του Τζορτζ Σόρος, των Κλίντον και του Ομπάμα να καταστρέψουν Ρεπουμπλικανούς ηγέτες. Ο Boehner περιγράφει, όχι χωρίς διάθεση κλαυσίγελου, πώς ορισμένοι ακραίοι Ρεπουμπλικανοί έχουν δημιουργήσει στο σπίτι τους panic rooms για την περίπτωση που κατάσκοποι των Δημοκρατικών θελήσουν να τους βλάψουν.
Στο βιβλίο του ο Boehner ομολογεί τη μοναξιά του: κατά καιρούς, από το 2008 ένιωθε πως βρισκόταν ανάμεσα σε τρελούς. «Αντί να αντισταθούμε τον Ομπάμα με όσα πιστεύαμε ως Ρεπουμπλικανοί κάναμε συλλογή από τηλεοπτικά και διαδικτυακά ψώνια τα οποία το Κόμμα προώθησε σε θέσεις συμβούλων και προπαγανδιστών. Αυτά τα αλλόκοτα άτομα προσπαθούσαν να πείσουν άλλοτε ότι ο Ομπάμα είναι μουσουλμάνος Κενυάτης, άλλοτε ότι η πανδημία είναι κινεζικός δάκτυλος, είτε ότι στις αμερικανικές εκλογές έγινε νοθεία. «Το πρόβλημα», καταλήγει ο Boehner, «είναι ότι κάθε μέρα προσχωρούν στην τρελή πτέρυγα των Ρεπουμπλικανών καινούργια άτομα ―για παράδειγμα, ο Τεξανός γερουσιαστής Ted Cruz: δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία από ένα κάθαρμα που πιστεύει ότι είναι πιο έξυπνος από όλους τους άλλους.»
8°
