Αγαπημένη ασχολία του Ματ Μπέικερ είναι η δημιουργία οπτικών διαγραμμάτων, σχετικών συνήθως με την ιστορία, όπως είναι «Το χρονοδιάγραμμα της παγκόσμιας ιστορίας», «Το γενεαλογικό δέντρο των βασιλέων της Ασίας» και «Το γενεαλογικό δέντρο της ελληνικής μυθολογίας».
Το πιο πετυχημένο του, ωστόσο, δημιούργημα θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι είναι «Η εξέλιξη του αλφάβητου». Το διάγραμμα αυτό καταγράφει το πώς καταλήξαμε στο σύγχρονο λατινικό αλφάβητο, ξεκινώντας από το πρωτοσημιτικό, το οποίο πιθανολογείται ότι είναι η αφετηρία όλων των μετέπειτα βορειοδυτικών συμβολοσειρών, συνεχίζει με το φοινικικό, με το αρχαϊκό ελληνικό, το αρχαϊκό λατινικό και το ρωμαϊκό, για να καταλήξει στο σημερινό και να διαπιστώσει ότι γράμματα, όπως το «W» και το «V», μετράνε λιγότερα χρόνια «ζωής» από άλλα, ενώ κάποια εξαφανίστηκαν ή μετασχηματίστηκαν αρκετά. Για παράδειγμα, το «Ξ» που προέρχεται ήδη από το πρωτοσημητικό μπορεί στη γλώσσα μας να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, αλλά ποτέ δεν πέρασε στο αρχαϊκό λατινικό ή στο ρωμαϊκό αλφάβητο και κατά συνέπεια ούτε στο σύγχρονο λατινικό.
Το συγκεκριμένο, όμως, διάγραμμα, το οποίο έγινε viral όταν ο Μπέικερ το δημοσίευσε στο Twitter του, αποτελεί στην πραγματικότητα μέρος ενός μεγαλύτερου project. Συγκεκριμένα, συμπεριλαμβάνεται στον συνδυασμό διαγραμμάτων «Τα συστήματα γραφής του κόσμου», όπου καταγράφονται 51 διαφορετικά συστήματα γραφής, κατηγοριοποιημένα σε αλφάβητα, abjads (συστήματα που χρησιμοποιούν σύμβολα και γλύφους), όπως στα αραβικά, αλφασυλλαβογραφικά (συστήματα όπου η ακολουθία σύμφωνο-φωνήεν γράφεται ως ενότητα), όπως στη βράχμι, συλλαβάρια (συστήματα όπου κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει μία συλλαβή), όπως η Γραμμική Β, λογογράμματα (συστήματα όπου κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει μία λέξη ή φράση), όπως στα κινέζικα, και εναλλακτικές βασισμένες σε σύμβολα, όπως ο κώδικας μπράιγ.
16°
