Το Palo Alto είναι ένα καταπράσινο προάστιο του Σαν Φρανσίσκο, με μια κλασική Main Street όπου ότι και να ψάχνεις είναι εκεί. Στους πίσω δρόμους έχει μικρά σπιτάκια με καταπράσινους κήπους και κάπου εκεί ανάμεσά τους ένα χαμηλό eco-friendly κτίριο, που στεγάζει την μεγαλύτερη παγκόσμια mediaκή ανακάλυψη του αιώνα, που έχει αλλάξει ριζικά τις κοινωνικές σχέσεις και την επικοινωνία: Το Facebook.
(Η πλάκα είναι ότι από λάθος update του Κέντρου Ξενου Τύπου, μας πήγαν πρώτα στα παλιά γραφεία, από εκεί που ξεκίνησαν όλα – ένα εντελώς τυχαίο κτίριο με γραφεία, ό,τι πρέπει για internet startup. Μπορείτε να δείτε αυτή τη φωτογραφία στο slideshow)
Οι εργαζόμενοι, κάποιες εκατοντάδες, στην πλειονότητά τους ηλικίες 20-35 ετών, εργάζονται σε μια τεράστια ανοικτή αίθουσα, χωρίς τοίχους ή χωρίσματα, που έχει γυάλινη οροφή με φυσικό φωτισμό. Τα γραφεία τους σχηματίζουν τυχαία συμπλέγματα, σε διάφορα σημεία του χώρου, ανάλογα με το αντικείμενο που ασχολούνται. Είναι από διάφορες εθνικότητες, geeks και νεαροί rockstars, όλοι φαίνονται σούπερ ενθουσιασμένοι που δουλεύουν εκεί. Δεν σηκώνουν κεφάλι.
Η κουζίνα / καντίνα είναι ανοικτή, χωρίς τοίχους, είναι εντελώς free και έχει ότι τραβάει η ψυχή των πιτσιρικάδων: Corn flakes, ζαχαρωτά, καφέ, χυμούς, αναψυκτικά, ξηρούς καρπούς, φρούτα, σαντουϊτς. «Έτσι είναι το στυλ της Silicon Valley» μας εξηγεί η Ελίζαμπεθ Λίντερ, που εργάζεται τον τομέα της Διεθνούς Επικοινωνίας και Δημόσιας Πολιτικής. Ο καθένας περνάει και παίρνει ό,τι θέλει. Στο υπόγειο έχει ένα βαρελίσια μπύρα, μόνο που κάθε φορά που κατεβάζεις την κάνουλα, σε τραβάει φωτογραφία και το στέλνει στο εσωτερικό group όλων των εργαζομένων. Γενικά, όμως, πολλά βίντεο και φωτογραφίες δεν επιτρέπονται (τα αμερικάνικα corporations είναι πάντα μυστικοπαθή), άλλωστε εδώ είναι και ο εργασιακός χώρος κάποιων και δεν μπορείς να μπεις μέσα και να τους πλακώσεις στα φλας.
Η Ελίζαμπεθ Λίντερ, από το τμήμα Διεθνών Σχέσεων και ΜΜΕ και η Μπράντι Μπάρκερ, διευθύντρια Επικοινωνίας του Facebook μας εξηγούν με παραδείγματα τη σχέση του, ως social network, με τα παραδοσιακά media. Ότι μέσα από τη συνεργασία με το CNN, κάπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι είδαν την ορκωμοσία του Ομπάμα. Ότι οι New York Times είναι πρωτοπόροι στα status updates. Ότι 600 χιλιάδες έστειλαν application – δώρο «Obama Wins». Επίσης, μαθηματικά παρατηρημένο είναι ότι όσα ΜΜΕ ανοίγουν Fun Page, αυξάνονται αμέσως τα hits στις επίσημες ιστοσελίδες τους.
Μας ενημερώνουν ότι όλα τα μεγάλα media έχουν fan page που ενημερώνεται συνέχεια και γίνονται ανοικτές συζητήσεις και ότι ανάγκασαν στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ανάγκασαν το γερο-Μέρντοχ να πει κατά την τοποθέτησή του ότι «η όλη διαδικασία μεταδίδεται και από το Facebook, γιατί πολλοί ΜΑΣ ΑΚΟΥΝΕ από ‘κει». Και ότι στις εκλογές του Ιράν ήταν κεντρικό Μέσο Ενημέρωσης, με συνεχή updates με φωτογραφίες, βίντεο και ειδήσεις. «Το Facebook βρίσκει πολλές και διαφορετικές εφαρμογές στα Media, κάνει πιο εύκολη τη ζωή των δημοσιογράφων» λέει η Μπράντι Μπάρκερ.
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: Ξεκίνησε το 2006 με 7 εκατομμύρια μέλη. Σήμερα έχει ξεπεράσει τα 400 εκατομμύρια. Γίνονταιι 55 εκατομμύρια status updates κάθε μέρα. Δυόμισι δισεκατομμύρια φωτογραφίες σηκώνονται κάθε μήνα. Και συνολικά, πάνω από 3.5 δισεκατομμύρια υλικό (μαζί με notes, videos, blogs κλπ.) κάθε μήνα.
Στην έξοδο, ο καναπές με τα μαξιλάρια με το logo και η διάσημη Faceball. Όποιος επισκέπτεται το κτίριο στο νούμερο 1601 της South California Avenue, φεύγοντας κολλάει πάνω στη μπάλα το καρτελάκι με το όνομά του - το τελευταίο celebrity ήταν η Tyra Banks. Και μετά μπαίνει στο σχετικό group, ανεβάζει τη φωτογραφία της μπάλας και κάνει tag τον εαυτό του. Κι έτσι κάπως κρατιέται το αρχείο των επισκεπτών, στον φοβερό κόσμο του Facebook.
14°
