DAY 2 / NEW YORK: Στο ghetto του Bed-Stuy

Είναι η μεγαλύτερη αφροαμερικάνικη γειτονιά των ΗΠΑ. Θεωρείται ένα από τα πιο σκληρά ghettos της Νέας Υόρκης. Η εναλλακτική λύση όταν το Χάρλεμ, στα ‘30s, έπηξε στον κόσμο. Η κοιτίδα του Hip Hop της Ανατολικής Ακτής και γειτονιά μιας σειράς ιερών τεράτων του είδους, όπως ο Notorious B.I.G., ο Jay-Z, η Lil’ Kim, η Aaliyah, η M.I.A., ο Mos Def και δεκάδες άλλοι. Από ‘δω ξεκίνησε και ο Michael Jordan. Και ο Mike Tyson. Και ο Spike Lee. 

Το Bedford Stuyvesant, στην καρδιά του Brooklyn, είναι το σύμβολο και το απάτητο κάστρο της urban κουλτούρας της μαύρης Νέας Υόρκης, την ώρα που το Harlem (που θεωρείται πιο “κυριλέ”) έχει αρχίσει να αλώνεται από λευκούς που ψάχνουν για φτηνότερα ενοίκια.

Περπατάμε στην Franklin Avenue, στην Fulton Street, στην Bedford Avenue. Έχει λιακάδα, το χιόνι λιώνει στις άκρες των πεζοδρομίων…

Το Popeye’s, που είναι το McDonalds των μαύρων, είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις, κατεβαίνοντας από τον «υπόγειο» στον εμπορικό δρόμο της γειτονιάς. Πουλάει τηγανητό κοτόπουλο (στερεοτυπικά, το αγαπημένο φαγητό των αφροαμερικανών, μαζί με το καρπούζι, από τα χρόνια της σκλαβιάς) σε όλες τις πιθανές μορφές, από μπέργκερ και φτερούγες έως και τραγανό μπισκότο. 

Μαγαζιά με χρυσαφικά, στις δυό πλευρές του δρόμου, δολλάρια και σταυροί, η μορφή του Ιησού και γάντια του μποξ, όλα στολισμένα με διαμάντια, για να κρεμαστούν το λαιμό του επίδοξου ράπερ. Η επιγραφή στη βιτρίνα δείνει την εικόνα: «Φτιάχνουμε χρυσά δόντια και χρυσές καδένες με το όνομά σου». 

Τεράστια murals, σε όλες τις γωνίες της Franklin Avenue, είναι τα πορτραίτα όλων των (ζωντανών και νεκρών) ηρώων της περιοχής. Αφίσες του Ομπάμα στις τζαμαρίες 24/7 κουρείων και κομμωτήριων που ειδικεύονται στα αφρικάνικα χτενίσματα. Και δίπλα περούκες και ψεύτικα νύχια σε όλα τα χρώματα, όπως και το φαγητό από την Καραϊβική που μοσχομυρίζει αχνιστό πίσω από θολές βιτρίνες.

Σχετικό Άρθρο

Κοσμος Day 5 / WASHINGTON D.C.: Η πρωτεύουσα του AIDS!

Αχιλλέας Πεκλάρης 25.02.2010, 06:30

Καταστήματα με ρούχα, λαμέ κοστούμια και χρυσοκέντητα hoodies, που ‘χουν βγάλει ηχεία και woofer στο πεζοδρόμιο και «βαράνε» από τις δέκα το πρωί. Μπλουζάκια του «πρώτου αφροαμερικάνου» και του αδικοχαμένου Biggie. 

Εκκλησίες βαπτιστών για gospel mamas, με τεράστια μαρμάρινα λιοντάρια στην είσοδο, και δίπλα βιτρίνες με πλουμιστά πολύχρωμα φουστάνια για τη λειτουργία της Κυριακής. Ένα μεγάλο τζαμί για τους μουσουλμάνους της περιοχής (βλέπεις το φέσι παντού) και ναοί περίεργων θρησκειών, μαζί με μαγαζιά που πουλάνε λατρευτικά είδη για όλους τους παραπάνω, συν αξεσουάρ για βουντού και κούκλες – ομοιώματα ινδιάνων θεών. 

Ένας άλλος κόσμος, είκοσι λεπτά με τη γραμμή A και C από το απαστράπτον και αποστειρωμένο Μανχάταν. Kάτω από την άγρυπνη κάμερα του NYPD, σε κάθε γωνιά...