Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για κανονικό, κανονικότατο γκολ. Από αυτά που δεν περιμένεις να δεις το ριπλέι. Λίγο να είσαι εξοικειωμένος με το άθλημα, είσαι ικανός να αντιληφθείς τι έχει συμβεί. Ο Λάμπαρντ έχει σουτάρει, έχει κρεμάσει τον τερματοφύλακα της εθνικής Γερμανίας, η μπάλα βρίσκει το οριζόντιο δοκάρι του Νόιερ (τι είναι αυτός ο Νόιερ;) και σκάει μέσα. Τουλάχιστον ένα μέτρο να, με το συμπάθειο! Ο Ουρουγουανός διαιτητής δεν είδε τίποτα. Μήπως ο βοηθός του, που έτρεξε προς το σημείο, πήρε χαμπάρι τι έγινε; Μπααα, ούτε κι αυτός… Το σκορ ήταν 2-1. Αν το γκολ μετρούσε το ματς θα ερχόταν στα ίσα και κανείς δεν ξέρει τι θα μας επιφύλασσε. Στη δεύτερη περίπτωση, τώρα, ο Τέβες μπουκάρει στην περιοχή του Μέχικο. Πέφτει στα πόδια του με αυτοθυσία ο πορτιέρο Πέρες και τον σταματά. Στη συνέχεια ο επιθετικός της Αργεντινής του κάνει φάουλ. Ο Ιταλός Ρομπέρτο Ροζέτι αφήνει τη φάση να εξελιχθεί. Η μπάλα φτάνει στον Μέσι, αυτός την τσιμπάει στον Τέβες, που δεν δυσκολεύεται να ανοίξει το σκορ. Υπάρχει, όμως, μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Τέβες είναι οφ σάιντ, μα πολύ οφ σάιντ. Δύο παραβάσεις σε μία φάση, που ο ωραίος Ρομπέρτο αγνόησε. Μετά το γκολ αρχίζει το Μεξικό να καταρρέει. Κρίμα, γιατί θα βλέπαμε άλλο ματς, αφού οι λάτρεις της τεκίλας είχαν ήδη ένα μακρινό σουτ σχεδόν από τα σύνορα της Νοτίου Αφρικής με τη Ναμίμπια, που τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι της Αργεντινής μετά από βολίδα του Σαλσίδο, αλλά και έναν κεραυνό του Οσόριο, που τελευταία στιγμή άλλαξε πορεία και δεν έπεσε στα κεφάλια των Αργεντινών να τους κάψει. Είναι που είναι αυτό το Μουντιάλ, αν αρχίσουν και τα φαλτσοσφυρίγματα, τότε την κάτσαμε τη βουβουζέλα.
Δεν γίνεται στη φάση των νοκ άουτ παιχνιδιών να γίνονται τέτοια τραγικά λάθη, που να κοστίζουν πιθανά στις ομάδες ακόμη και την πρόκριση. Όταν βλέπεις το παιχνίδι στην ΤV και ξαφνικά πετιέσαι και φωνάζεις «γκολ! πέρασε τη γραμμή!» ή «ο Τέβες είναι οφ σάιντ», και την ίδια ώρα αυτός στον αγωνιστικό χώρο με λίγα μέτρα απόσταση και βοηθούς δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται, ε τότε δεν θα ξαναγκρινιάξω ποτέ για τον Κάκο. Γιατί είναι και τα δικά μας. Βλέπεις τις εκπομπές μετά τα ματς και βγαίνουν οι καθηγητάδες, που αρχίζουν και μοιράζουν το cd με το σουξέ. Εκείνο που λέει «ότι υπάρχουν παντού κακές διαιτησίες και δεν είναι μόνο οι δικοί μας που τα θαλασσώνουν». Που οι δικοί μας, μεταξύ μας, είναι πάντα κακοί και πού και πού κάνουν κανένα καλό σφύριγμα. Ενώ με τους ξένους συμβαίνει το αντίθετο. Τέλος πάντων, η Αργεντινή προχωράει και αντιμετωπίζει τη Γερμανία.
Το παιχνίδι πάντως με το Μεξικό έδειξε ότι οι ομάδες της Λατινικής Αμερικής μπορούν ευτυχώς να παίξουν καλό ποδόσφαιρο, με πολλά γκολ και ωραίες φάσεις. Να έχεις κάτι να θυμάσαι μετά το παιχνίδι. Όπως η γκολάρα του Τέβες, που βρήκε κενό χώρο, άκουσε την έμπνευσή του και σούταρε για να στείλει την μπάλα στα άπιαστα. Όπως και η ντρίπλα του Μπαρέρα στο δεύτερο ημίχρονο. Μπήκε αλλαγή για την ομάδα του Μεξικού και στην πρώτη του επαφή με την μπάλα επιχείρησε ατομική ενέργεια. Εκεί που ένας Ευρωπαίος, επειδή θα ήταν κρύος, χλιαρός, παγωμένος, ματιασμένος και δεν ξέρω τι άλλο, θα κοιτούσε να την πασάρει πίσω στον κοντινότερο συμπαίκτη του. Αυτός όμως την έβγαλε μπροστά, πέταξε μια ντρίπλα στον Οταμέντι και μια ποδιά (πέρασμα κάτω από τα πόδια, για τους αδαείς) στον Χάιντσε και άφησε όλη την υφήλιο με το στόμα ανοιχτό να αναρωτιέται πώς τη λένε αυτή την ταλεντάρα. Αλλά και το γκολ του Ερνάντες, το μοναδικό για το Μεξικό στην αναμέτρηση, ήταν κλασικό λατινοαμερικάνικο. Την πήρε μες στην περιοχή με πλάτη στην εστία, την τσίμπησε με το δεξί φαλτσαριστά, ελευθερώθηκε από τον Χάιντσε, στα λίγα τετραγωνικά την έφερε στο αριστερό και μετά με σουτάρα την έστειλε στο γάμα της εστίας του Ρομέρο. Άμα δεν βλέπεις τέτοιες φάσεις στο Μουντιάλ, τι να το κάνεις; Να κάθεσαι καλοκαιριάτικα να χαζεύεις τον Χόντα τον Γιαπωνέζο να σουτάρει απευθείας φάουλ ή τους Νοτιοκορεάτες –καλή τους ώρα όπου κι αν βρίσκονται– να τρέχουν πάνω κάτω, λες και θυμήθηκαν ότι έχουν γραμμάτιο να πληρώσουν και ξαμολήθηκαν να βρούνε λεφτά;
Δεν είναι τυχαίο που ο απόλυτος σταρ αυτής της διοργάνωσης δεν είναι ποδοσφαιριστής, αλλά ex. Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα!!! Με το στιλ του, με τις ατάκες του, με την τρέλα του. Γιατί αφήνει τους ποδοσφαιριστές του ελεύθερους να κάνουν σεξ, να βλέπουν τις γυναίκες τους ή όποιες άλλες θέλουν και να χαίρονται το παιχνίδι. Ποιος να συγκριθεί μαζί του με όλους αυτούς που αγωνίζονται;
14°
