Οι ποδοσφαιρικές φανέλες που μας μεγάλωσαν

Κάτω από το γραφείο του παιδικού μου δωματίου βρίσκεται μια τσάντα. Μια τσάντα που ακόμη και γω είχα ξεχάσει πως υπάρχει. Την ανοίγω και μέσα σ’ αυτή βρίσκω όλες τις ποδοσφαιρικές φανέλες που αγόραζα μετά μανίας μικρός. Φανέλες του Παναθηναϊκού, της Μπάγερν Μονάχου, της Μπαρτσελόνα, κάθε λογής.

Τις πιο πολλές από αυτές τις αγόραζα στις σχολικές εκδρομές. Δεν υπήρχε ταξίδι που να μην μπω μέσα σ’ ένα απ’ αυτά τα σουβενιράδικα, τα οποία κρεμούσαν τις φανέλες τη μία πάνω στην άλλη, λες και καταλάβαιναν την τρέλα μας, και να μην πάρω μια. Πολλές φορές και δυο αν είχα παραγγελία από τον αδερφό μου.

Εκείνος Ολυμπιακός, εγώ Παναθηναϊκός. Δεν μ’ ένοιαζε, όμως. Πάντα στη τσάντα που φιλούσα στην επιστροφή είχα μια πράσινη και μια κόκκινη. Αφού τις προβάραμε με περηφάνια μπροστά στον καθρέφτη, τις πηγαίναμε στο γήπεδο. Τις φυλάσσαμε να μην λερωθούν και καμιά φορά είχαμε και την εντύπωση πως το όνομα του ποδοσφαιριστή που βρίσκεται στο πίσω μέρος της, μάς έδινε τη δύναμη να βάλουμε περισσότερα γκολ. Ίσως και να ίσχυε. Ποιος ξέρει.

Τα χρόνια πέρασαν, εμείς αφήσαμε τα γήπεδα, εκείνες, όμως, έχουν μείνει καλά φυλαγμένες στο πατρικό. Πλέον όλο αυτό έχει γίνει κάτι σαν παράδοση. Όποιο ταξίδι κι αν κάνω πάντα μπαίνω σ’ ένα τέτοιο μαγαζί. Ίσως είναι ο τρόπος να μην ξεχνώ τις παιδικές μου αναμνήσεις.

Εν μέσω καραντίνας, λοιπόν, ζητήσαμε από τους φίλους του Φούτμπολ να μας στείλουν και τις δικές τους αγαπημένες φανέλες. Αυτό που ακολούθησε μας συγκίνησε. Αρκετοί άνθρωποι έβγαλαν από τα συρτάρια τους τις μπλούζες, τις στοίχησαν, τις φωτογράφησαν και μας τις κοινοποίησαν.

Το πιο συγκινητικό της υπόθεσης, όμως, ήταν πως όλοι τους είχαν μια ιστορία για να μας διηγηθούν σχετικά με τον τρόπο που έφτασε στα χέρια τους η κάθε μία. Και τι δεν ακούσαμε. Από ξεχασμένες φανέλες του Μπάτζιο σε second hand της Αθήνας, μέχρι εμφανίσεις της εθνικής Τζαμάικας και Παλαιστίνης.

Δεν λάβαμε, όμως, φανέλες μόνο μεγάλων ομάδων. Υπήρξαν άνθρωποι που μας έστειλαν τις συλλογές τους γεμάτες εμφανίσεις του Αιγάλεω, του Πανθρακικού, της Ξάνθης, του Λεβαδειακού, του Κισσαμικού ακόμη και του Ηρακλή Ψαχνών.

Τους ευχαριστούμε όλους προσωπικά. Ζούμε καιρούς δύσκολους. Καιρούς που υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το ποδόσφαιρο. Αυτές οι φανέλες, όμως, τσαλακωμένες από την αχρηστία, δεν είναι απλά ρούχα. Μέσα σ’ αυτές είναι εγκλωβισμένες οι παιδικές μας αναμνήσεις. Αγώνες, γκολ, τσακωμοί, πανηγύρια, τα πάντα. Κι αυτές δεν πρόκειται να χαθούν ποτέ.

Φωτογραφίες στη σελίδα του Φούτμπολ στο facebook έστειλαν οι παρακάτω χρήστες: Michail Andronas, Benjamin Button, Giannis Mavros, Γιάννης Δέτσης, George Paschos, Νίκος Ανδρέας Τζοβάρας, Christos Pavlos, Kostas Ladeas, Grigoris Karagiannidis, Mitsos Katsakos, Σωτήρης Ζιώμας και Νικόλας Μπιλάλης.