Ο Νίκος Ασημακόπουλος γράφει για τη συμπεριφορά μερίδας του κόσμου του Ολυμπιακού στον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, στον χθεσινό αγώνα κόντρα στην Άρσεναλ.
Χειρότερη κι από το 1-0 του Ολυμπιακού κόντρα στην Αρσεναλ ήταν η συμπεριφορά μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου προς τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Ενας ποδοσφαιριστής που παίζει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο για Ελληνα και εκτός από την καλή απόδοση διακρίνεται από το επίπεδό του, την ποδοσφαιρική του γνώση, την ικανότητα να αναλύει ψύχραιμα τα πράγματα όταν συζητά κάποιος μαζί του και γενικότερα να αξιοποιεί για καλό τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έχει αποκτήσει.
Μάλιστα, μια μέρα πριν από το ματς δήλωσε, χωρίς να υπολογίσει τις πιθανές αντιδράσεις των φίλων της ΑΕΚ από την οποία προέρχεται, ότι «αγωνιζόμαστε με την πιο καλή ομάδα στην Ελλάδα». Καθόλου αμελητέο και το γεγονός ότι την περίοδο Αναστασιάδη στην Εθνική ομάδα βγήκε μπροστά και (συμφωνεί - δεν συμφωνεί κανείς με τη στάση του τότε) άλλαξε την κατάσταση με προσωπικό κόστος που είχε αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του από τα επόμενα παιχνίδια.
Αυτόν, λοιπόν, τον έβρισαν χυδαία χωρίς κανένα απολύτως λόγο, μόνο και μόνο επειδή έβλεπαν την ομάδα τους να χάνει και... δεν το άντεχαν. Είναι το κομμάτι εκείνο που ψάχνει μέσα από το μπάλα αφορμές να βγάλει τα απωθημένα του, να κράξει, να χλευάσει, να απαξιώσει, να κοροϊδέψει και να εκτονωθεί, αντί να χαρεί το παιχνίδι ή να απολαύσει τους καλούς παίκτες. Και δυστυχώς δίνει τον τόνο σε όλες τις ομάδες ανεξάρτητα από χρώμα φανέλας. Μαζί και τις αφορμές για να να βρεθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο στη σημερινή του κατάντια...
23°
