Λίγη ώρα μετά το καθιερωμένο μνημόσυνο του Ολυμπιακού για τα θύματα της θύρας 7, ο Δημήτρης Σαραβάκος ανέβασε στο f/b: "Η Ανθρωπιά σε αυτόν εδώ τον τόπο παραμένει ζωντανή ανάμεσα μας και κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει. Γιατί πέρα από τα χρώματα, τις αντιπαλότητες και τα μίση... ο πόνος μάς ενώνει".
Ακολούθησε ο γνωστός βόθρος των φανατικών οπαδών του Παναθηναϊκού που δεν αντέχουν να βλέπουν, να ακούνε ή να διαβάζουν, πως ένας "δικός τους" άνθρωπος λέει καλά λόγια για τον Ολυμπιακό -όπως και το αντίθετο.
Ο Σαραβάκος, λοιπόν, αντί να πάει κόντρα σ αυτό το ρεύμα και στην λογική που χωρίζει ακόμη κι όταν υπάρχουν νεκροί, τα πήρε όλα πίσω μόλις άρχισε να εισπράττει τις αρνητικές αντιδράσεις. Οχι μόνο κατέβασε το ποστ αλλά και δήλωσε: "Δεν είναι δική μου αυτή η σελίδα και δεν την ελέγχω εγώ. Υπάρχουν άλλοι που γράφουν εκεί για εμένα. Δεν την διαχειρίζομαι εγώ και δεν γνωρίζω κάτι για το θέμα"!
Να λοιπόν ο λόγος για τον οποίο παραμένει διακοσμητικός από τότε που σταμάτησε να παίζει, χωρίς να είναι σε θέση να πάρει ρόλο ηγέτη από ένα άλλο πόστο, όπως γίνεται σ όλο τον κόσμο με πολλούς παλιούς ποδοσφαιριστές του δικού του διαμετρήματος.
Είναι κάτι που θα το χρειαζόταν και ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά δεν γίνεται όταν απουσιάζει η προσωπικότητα και το ειδικό βάρος που κάνει κάποιον να ξεχωρίζει...
19°
