Αποκέντρωση! Ή και ωραίο πού ’ν’ το κέντρο μας, ωραία και τα προικιά του, αλλά πάτε μια βόλτα από την Τούμπα, δοκιμάστε το γεμιστό πρέτζελ ή το κουλούρι με τυρί του «Κλωνή» και ελάτε μετά να μιλήσουμε για τις λάουντζ ντάουντάουν φουρνερί κουλουρερί της Σαλόνικας - καλές, αλλά από αργυρό μετάλλιο και κάτω. Μπείτε στην ουρά για γύρο από το «Σνακ Μπαρ Εξπρές», δοκιμάστε και ουρλιάξτε «this is the best gyrus of the world», μα πάνω από όλα προσκυνείστε την καινοτόμα πατέντα του καταστήματος: μια διαστημική μηχανή ψησίματος και ροδοκοκκινίσματος, που τροφοδοτείται από κάρβουνο, με αποτέλεσμα τη μέθεξη και τον υποβιβασμό στη Β’ εθνική κατηγορία οποιασδήποτε άλλης «γυρερί» της πόλης, όσο καλή «μπάλα» και να λέει πως παίζει.
Θα μπορούσε να είναι γηπεδική ιαχή: ΠΑΟΚ, θρησκεία, τούρτες από «Εστία».
Πλανήτης Τούμπα, μικρά μυστικά και περιήγηση σε μια γειτονιά που δεν είναι μόνο η Κυριακή κι ο ΠΑΟΚ που της προσδίδουν υπεραξία, μα και καμιά δεκαριά ακόμα σημεία στο χάρτη που της δίνουν το δικαίωμα να καυχιέται πως σαν την Τούμπα δεν έχει. Ειδικά στο φαγητό. Μέθεξη. Έχει ένα μήνα τώρα που την περιπολώ και την τεστάρω σχεδόν καθημερινά, σαν γκουρμέ πράκτορας σε μυστική αποστολή που προετοιμάζει το φάκελο- υποψηφιότητες για τα street food βραβεία της Μισελέν – δεν ξέρω, υπάρχει τέτοιος θεσμός; Γιατί αν δεν υπάρχει, τότε πρέπει ειδικά για την Τούμπα να τον εφεύρουμε.
Υμνώ! Τσουρέκι με μαστίχα και τούρτα κροκάν από τον «Ξάιδο», ζαχαροπλαστερί δυο αιώνων με οικογενειακά μυστικά πρώτων υλών και παρασκευής, που κοντράρουν στα ίσια τους πολυδιαφημισμένους και φιρμάτους «Χατζή» και «Τερκενλή». «Κρεαταγορά ο Σοχός», παράρτημα επί της Λαμπράκη, πρατήριο υψηλής γαστρονομίας, aka κόλαση. Μια συνεταιριστική ιδέα που συγκέντρωσε τον ανθό των μικρών γκουρμέ γαλακτό- και κτηνοτροφικών μονάδων της ομώνυμης περιοχής, προσφέροντας υψηλά ντελικατέσεν στάνταρ. Να μου ζήσεις, Βερτίσκε μου, το βουνό της επαρχίας Λαγκαδά δηλαδή που στο 650 μέτρων ύψος του παράγεται αυτός ο εισαγόμενος και εν Τούμπα πλούτος. Στα συν της «Κρεαταγοράς ο Σοχός» είναι και ο δειγματισμός- πώληση προϊόντων από την ευρεία γκάμα της ελληνικής γης, όπως φέρ’ ειπείν τα αλλαντικά του εκ Δράμας ορμώμενου «καλλιτέχνη» Σαρρή, οι πολίτικες γκουρμεδιές Μιράν, οι θεσπέσιες μουστάρδες του Παπαδημητρίου και οι βιολογικές τυροκομικές δεξιοτεχνίες του Προίκα.
Τσουρέκι από τον «Ξάιδο»: Τα άλλα είναι για τους τουρίστες. Αυτό για τα λοκάλια.
«Τούμπα, Τούμπα, Βιετνάμ» έκρωζε εκείνο το παλιό συνθηματάκι των χουλιγκάνων του ποδοσφαίρου, αλλά «Τούμπα, Τούμπα, νιαμ, νιαμ» το παραφράζω εγώ, αφού είναι ατέλειωτες οι στάσεις και ατέρμονος ο γαστριμαργικός χάρτης με τα καλούδια της περιοχής. Ως και το «Salsa Burger» βρήκα, που έκλεισε στο κέντρο και μου έλειψε πολύ, μα εδώ ακμαίο και περήφανο το αντάμωσα να ντιλάρει όλη την γκάμα της ελληνοαμερικέν μπιφτεκικής φιλίας!
Ωδή στην οδό Λαμπράκη, την κεντρική, κομβική αρτηρία που πάνω της αναπτύσσεται όλη η ζωή της γειτονιάς. Το σύνορο και το check point ανάμεσα στην Άνω και την Κάτω Τούμπα, αιώνια τριπλοπαρκαριστή και στενάχωρη, μποτιλιαρισμένη και συφοριασμένη από το τράφικο. Μα θα σε αποζημιώσουν τα σποτ της, θα ευφρανθείς από την ποικιλία που σου προσφέρει για κάτι «στα γρήγορα» ή πρώτες ύλες για να ετοιμάσεις τραπεζώματα σπουδαία. Το τραγανιστό κοτοπουλάδικο «Famous Rooster», ο «Σαββίκος», που άνοιξε παράρτημα με τα τρελοκεφτεδάκια του, το ψητοπωλείο του «Πετρίδη» και... μακαρόν, παστέλι κι όλα τα πατισερί οσκαρικά από την «Εστία». Πώς λέει εκείνος ο Σαλονικάμπουρας στη διαφήμιση; «Σε λέω, δεν παίζεται!» Ναι, είναι αφόρητο το κλισέ, μα για την Τούμπα ισχύει στο ακέραιο και το υπερθετικό του.
Διακτινίσου: η ζωή είναι πολύ μικρή, για να είναι ιδρυματική και περίκλειστη στις συντεταγμένες του κέντρου, και καλό είναι πού και πού να την μαθαίνεις και να την κυνηγάς μόνος σου, κι όχι μια ζωή να «σιτίζεσαι» από τα tip των περιοδικών, που οι συντάκτες τους αμαρτία το έχουν να ρεπορταζάρουν πέραν του Λευκού Πύργου. ΠΑΟΚ!
Eagles of Meat Metal: κοινώς το Hotel California Burger του «Saltsa Bar» παίρνει βραβείο ροκ γευστικής καινοτομίας.
17°
