Mark Lanegan 1964 - 2022: Τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, ο αποχαιρετισμός των μεγάλων μουσικών και η συναυλία του στην Αθήνα το 2012.
Δεν του έφταναν όλα όσα αποτρόπαια έχει τραβήξει από την ώρα που γεννήθηκε σαν δένδρο που ουρλιάζει σθεναρά, η μοίρα του επιφύλαξε ένα άδοξο, άχαρο και εξωφρενικά άδικο τέλος σαν κι αυτό... Και μόνο οι γενικοί τίτλοι των τριών κύκνειων ασμάτων του φτάνουν και περισσεύουν: “Straight Songs of Sorrow”. “Devil In a Coma”. “Sing Backwards and Weep”.
Με την επάρατη πανδημία να σημαδεύει βαθιά εδώ και ένα χρόνο το ταλαιπωρημένο σώμα του μα πιότερο τη μαύρη του ψυχή, o Mark William Lanegan άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Τρίτης 23 Φεβρουαρίου στο σπίτι του στο Killarney της Ιρλανδίας. Και ήταν μόλις πενηνταεπτά χρονών.
Mark Lanegan: Τα σοβαρά προβλήματα υγείας και το βιβλίο του για τη μάχη του με τον κορωνοϊό
Μια από τις πιο ζοφερές ιστορίες της rock'n'roll εποποιίας. Και αυτά ως... «φυσική συνέχεια» του πολύ πρόσφατου και θεοσκότεινου συγγράμματος “Devil in a Coma”. Ενός ολιγοσέλιδου μα αβυσσαλέου βιβλίου όπου ο ξερακιανός γίγας περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την προσωπική δοκιμασία που του επιφύλαξε ο κορωνοϊός. Μια δοκιμασία οριακή για αυτόν τον αντιήρωα που, εν τέλει, του στοίχισε την ίδια του τη ζωή. Από τον ιό που θέλησε να αποφύγει μεταναστεύοντας από τις Η.Π.Α. στην Ιρλανδία ρε συ, τη χώρα των προγόνων του. Εκεί όπου η Covid-19 τον περίμενε στη γωνιά για να τον ρίξει κάτω! Δηλαδή πόσο σάπια ιστορία πια;
Ανίκανος να αναπνεύσει. Σε βαθμό που σε κάποια δύσκολη φάση χρειάστηκε τραχειοτομή την οποία απέφυγε σθεναρά αφού ήξερε πως αυτό θα έβαζε τέλος στην καριέρα του ως ερμηνευτή.
Με το ένα του πόδι ξάφνου άχρηστο. Πέφτει σε κώμα. Ξεκινά αιμοκάθαρση. Τρεις εβδομάδες αργότερα, επανέρχεται μα η επικοινωνία του με τον έξω κόσμο παραμένει και αυτή... «κουτσή». Και τούτο διότι πάσχει από παραισθήσεις, αϋπνίες, και δεν μπορεί να φάει τίποτε άλλο εκτός από γάλα. Με το σύστημά του να είναι καταπονημένο από μακροχρόνιες περιόδους εθισμού, τα αναλγητικά και τα υπνωτικά χάπια που μπορούν να του δώσουν στο νοσοκομείο δεν κάνουν δουλειά. Οι γιατροί αγωνίζονται να βρουν ακόμη και χρησιμοποιήσιμες φλέβες...
Και όπως λεν στην άμοιρη γυναίκα του, η μακροχρόνια παραμονή του Mark στο νοσοκομείο της κομητείας του Κέρι τον ήθελε ξάφνου να κατέχει το σιχαμερό νοσοκομειακό ρεκόρ της πιο μακρόχρονης θεραπείας προσβεβλημένου από κορωνοϊό!... «Ήταν σαν ένα πικρόχολο κοκτέιλ φυλακής με έναν ιογενή κυνηγό» ομολογεί ο ίδιος, «τρισχειρότερο από την ψυχιατρική πτέρυγα στην οποία υπήρξα κάποτε δεσμευμένος στην Ιταλία ώστε να απεξαρτηθώ από την ηρωίνη. Μια περίοδος μακράν χειρότερη από εκείνη που κόντεψα να χάσω το πόδι μου από γάγγραινα. Χειρότερα και από όταν βρέθηκα ως πιτσιρικάς ολόκληρος μέσα σε γύψο μετά από πτώση μου από γέφυρα! Έχοντας χορτάσει εδώ και κάμποσα χρόνια ένα τεράστιο μερίδιο από κλωτσιές στον κώλο που έως και τις άξιζα, τούτο εδώ το πράμα κατάφερε να με διαλύσει, ψυχή τε και σώματι. Και το χειρότερο; Δεν έβλεπα πουθενά μπροστά μου ένα τέλος σε όλο αυτό»
Mark Lanegan. Ο ηγετικός μπροστάρης των πρωτοπόρων grungers Screaming Trees. O πολύτιμος συνεργάτης του Josh Homme στους Queens of the Stone Age. O συνοδοιπόρος της ιδιαίτερης Isobel Campbell, της P.J. Harvey, του Moby. Ο κολλητός φίλος δυο (επίσης) αδικοχαμένων ηρώων μας: του Kurt Cobain και του Anthony Bourdain, για τον οποίο μάλιστα είχε συγγράψει παρέα με τον Homme τη μουσική υπόκρουση των ντοκιμαντέρ “Parts Unknown”.
«Δεν μπορώ να το διαχειριστώ! Ο Mark Lanegan θα είναι μια για πάντα χαραγμένος πάνω στην καρδιά μου, όπως σίγουρα χάραξε τόσες και τόσες ακόμη με τη γνησιότητά του, δίχως να λογαριάζει το κόστος, αυθεντικός έως το τέλος» - John Cale
«Ανέκαθεν ήμουν οπαδός του, εκφράζω το βαθύτατο σεβασμό μου» - Iggy Pop
«Όλο και περισσότερο, οι καλύτεροι δεν είναι πλέον μαζί μας... Παλιέ μου φίλε» - Moby
«Είμαστε αποσβολωμένοι από την είδηση. Ήταν ένα τεράστιο ταλέντο σε τόσο μα τόσο πολλά επίπεδα, με μια αξιοθαύμαστη φωνή, πανέμορφους στίχους, και ένα μοναδικό καλλιτεχνικό όραμα» - The Manic Street Preachers
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τούτο τον ισχνό φόρο τιμής είναι από τη (σκοτεινή) ζωντανή εμφάνιση του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη στο Fuzz Club στις 5 Απριλίου του 2012. Κάθε «ανταπόκριση» εδώ μοιάζει περιττή.
