Οι ταινίες της StraDa Films διαθέσιμες χωρίς συνδρομή

Η ελληνική εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, τηλεοπτικών προγραμμάτων και ντοκιμαντέρ StraDa Films, προσφέρει στο κοινό μέσα από τον ιστότοπο της stradafilms.gr και χωρίς συνδρομή, όλες τις κινηματογραφικές επιτυχίες της. Οι ταινίες είναι διαθέσιμες προς θέαση από τις 31 Οκτωβρίου, για ένα συγκεκριμένο ή και απεριόριστο διάστημα.

Τα τρία πρώτα φιλμ που «άνοιξαν» για τους επισκέπτες της ιστοσελίδας ήταν οι ταινίες του Σύλλα Τζουμέρκα: «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών», «Η Έκρηξη» και η «Χώρα Προέλευσης». Την ταινιοθήκη συμπληρώνουν οι πολυβραβευμένες ταινίες του Πολωνού σκηνοθέτη Παβέλ Παβλικόφσκι «Ψυχρός Πόλεμος» και «Ida», καθώς και οι βραβευμένες ελληνικές ταινίες «Οίκτος» σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Μακρίδη και «Άφτερλωβ» σε σκηνοθεσία του Στέργιου Πάσχου.

Αναλυτικά οι ταινίες της StraDa Films που είναι διαθέσιμες χωρίς συνδρομή

Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών, 2019. Η τρίτη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα παρακολουθεί δυο γυναίκες, μια αστυνομικό και μια εργάτρια σε ένα εργοστάσιο παραγωγής χελιών, οι οποίες ζουν σε μια επαρχιακή πόλη στη Δυτική Ελλάδα. Όταν μια μυστηριώδης αυτοκτονία θα αναστατώσει τη μικρή πόλη και θα πυροδοτήσει έναν άγριο κύκλο βίας, οι ζωές των δύο γυναικών που μέχρι χθες αγνοούσαν η μία την ύπαρξη της άλλης, θα αρχίσουν να συγκλίνουν. Δεν το γνωρίζουν ακόμη, αλλά από τη συνάντησή τους μπορεί να βασίζεται η σωτηρία τους.

Πρόκειται για ένα θρίλερ που τιμήθηκε στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου κάνοντας πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου (Berlinale), όπου γοήτευσε τους κριτικούς και το κοινό.

Η Έκρηξη, 2014. Η ταινία παρουσιάζει το πορτρέτο μιας γυναίκας σε απόγνωση που από στοργική μητέρα, ερωτευμένη σύζυγος και υπεύθυνη κόρη, βρίσκει μια μέρα τον εαυτό της στη δίνη του κυκλώνα. Ο Σύλλας Τζουμέρκας αναδεικνύεται εδώ σ' ένα σημαντικό σκηνοθέτη γυναικών και η συγκλονιστική ερμηνεία της Αγγελικής Παπούλιας, της χαρίζει σημαντικά βραβεία στα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Η ταινία προβλήθηκε σε περισσότερα από 80 διεθνή φεστιβάλ.

Χώρα Προέλευσης, 2010. Η «Χώρα Προέλευσης» αποτελεί μια ταινία για μια χώρα και μια οικογένεια σε ελεύθερη πτώση. Μια ενδοοικογενειακή υιοθεσία οδηγεί τρεις γενιές μιας οικογένειας (τη γενιά του ’50, τη γενιά της μεταπολίτευσης, και τη νεότερη γενιά) σε μια τρομερή σύγκρουση. Η παγκόσμια πρεμιέρα του φιλμ πραγματοποιήθηκε στο 67^ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και έκτοτε έχει ταξιδέψει και σε άλλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Ο Τζουμέρκας έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Ελλάδας.

Ψυχρός Πόλεμος (Cold War), 2018. Η ταινία του Παβέλ Παβλικόφσκι που απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών 2018 και ήταν υποψήφια για Οσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας, ακολουθεί την παθιασμένη και θυελλώδη σχέση δυο ανθρώπων διαφορετικού χαρακτήρα, με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο στην Πολωνία, το Βερολίνο, τη Γιουγκοσλαβία και το Παρίσι. Ο μοιραίος έρωτας του Βίκτορ και της Ζούλα προσπαθεί να αντέξει στις πολιτικές συνθήκες και μια σειρά από ατυχείς συγκυρίες που τους χωρίζουν και τους ενώνουν, σε διαφορετικά στάδια της ζωής τους.

Ida, (2013). Πολωνία 1962. Η Άννα, μια ορφανή μαθήτρια μεγαλώνει στο μοναστήρι. Όταν πια έχει έρθει ο καιρός να ορκιστεί καλόγρια, η Ηγουμένη την ενημερώνει ότι πρώτα θα πρέπει να συναντήσει το μόνο εν ζωή συγγενικό της πρόσωπο, την θεία της Γουάντα. Η αδερφή της μητέρας της, η οποία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από την ίδια, της αποκαλύπτει ότι είναι Εβραία και ότι το πραγματικό της όνομα είναι Ida. Οι δύο γυναίκες ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας για την οικογένειά τους, με σκοπό να ανακαλύψουν ποιες είναι και που ανήκουν πραγματικά σε μία από τις πιο δυνατές και συγκινητικές ταινίες της χρονιάς.

Ο Παβλικόφσκι περιέγραψε την βραβευμένη με Οσκαρ ταινία του ως «μια ταινία για την ταυτότητα, την οικογένεια, την πίστη, την ενοχή, τον σοσιαλισμό και τη μουσική. Ήθελα να κάνω μια ταινία για την ιστορία, η οποία δεν θα ήταν ιστορική. Μια ηθική, αλλά όχι διδακτική ταινία. Ήθελα να πω μια ιστορία στην οποία ο καθένας έχει τους λόγους του, μια ιστορία πιο κοντά στην ποίηση παρά στην αφήγηση». 

Οίκτος, 2018. Ο «Οίκτος» του Μπάμπη Μακρίδη που ξεκίνησε την πορεία του από το Φεστιβάλ Sundance και συνέχισε με επιτυχημένες προβολές στα διεθνή φεστιβάλ, αφηγείται την ιστορία ενός άνδρα που νιώθει χαρούμενος μόνο όταν είναι δυστυχισμένος, ενός άνδρα εθισμένου στη θλίψη, που έχει τόση ανάγκη τον οίκτο, που είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να τον εκμαιεύσει από τους άλλους. Είναι μια ταινία για την ανθρώπινη σχέση απέναντι στη δυστυχία και στο κομμάτι που αυτή αναμιγνύεται με την ευτυχία.

Άφτερλωβ, 2016. Το «Άφτερλωβ είναι το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Στέργιου Πάσχου, με επιτυχημένη πορεία σε διεθνή και εγχώρια φεστιβάλ. Πρόκειται για μια αστεία και συγκινητική μετα-ερωτική ιστορία δυο ανθρώπων που αρνούνται να μεγαλώσουν. Οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι εξερεύνησης όλων εκείνων που τους ενώνουν αλλά και όσων τους χωρίζουν.