Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε το θέμα με το σκηνοθετικό δίδυμο. Ο Σίνγκερ των «X-MEN» είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο σκέλος των γυρισμάτων της ταινίας και ο Φλέτσερ για την ολοκλήρωσή τους, οπότε θα θεωρήσουμε ως βασικό δημιουργό του φιλμ τον πρώτο που εγκατέλειψε το πλατό ύστερα από τρομερούς καβγάδες με την παραγωγή αλλά και τα μέλη του συγκροτήματος, παρότι στο επίσημο ανακοινωθέν η αιτία ήταν «λόγοι υγείας». Για όσους γνωρίζουν καλά την ιστορία των Queen και του τραγουδιστή τους, η ταινία δεν προσφέρει τίποτα νέο. Ίσως 2-3 πράγματα σχετικά άγνωστα, όπως για παράδειγμα την πρόταση γάμου που έκανε ο Μέρκιουρι στην αγαπημένη μούσα και σύζυγό του Μέρι Όστιν (με όλο το πακέτο του παραδοσιακού τρόπου που έχει σε ρόλο-έκπληξη το δαχτυλίδι), ενώ η μεταμόρφωση του Μάλεκ σε Φρέντι Μέρκιουρι είναι το ισχυρό ατού μιας βιογραφίας, όχι ακριβώς αγιογραφίας, αλλά σε μεγάλο βαθμό ανώδυνης και εύπεπτης. Η ερμηνεία του πρωταγωνιστή του «Mr Robor» είναι τόσο στιλιζαρισμένη και επιτηδευμένη όσο ακριβώς χρειαζόταν για να αποτυπωθεί κατάλληλα η ζωή-πρόζα του Μέρκιουρι. Με άλλα λόγια, η υπερβολή της είναι όχι απλώς ομαλά ενσωματωμένη στην ταινία αλλά σχεδόν αναγκαία. Κατά τα άλλα, η λάμψη του αστέρα του φιλμ φωτίζει όλες τις σημαντικές πτυχές της ιστορίας της μπάντας: από τη θρυλική ηχογράφηση στο τραγούδι των τίτλων, που ο παραγωγός του δίσκου θεωρούσε αυτοκτονία να το κυκλοφορήσουν («6 λεπτά διάρκεια, με μουσική όπερας και ασυναρτησίες τύπου Γκαλιλέο και Σκαραμούς, ισοδυναμεί με αυτοκτονία»), έως τις εκρηκτικές σχέσεις των μελών του συγκροτήματος, την καταστροφική επιρροή του εραστή και προσωπικού μάνατζερ του Φρέντι, Πολ Πρέντερ, τους μουσικούς πειραματισμούς, τη μοναδική αγάπη στη ζωή του Μέρκουρι που δεν ήταν άλλη από την Όστιν κ.ά. Όμως το φιλμ, αν και από τα πλέον αναμενόμενα της χρονιάς, δίνεται σαν ένα συμβατικό παραμυθάκι με «βασίλισσες» με χρυσή καρδιά (η καλοσύνη του ήρωα είναι αδιαπραγμάτευτη) και πιστούς υπηκόους, που πιστεύουμε ότι αν ο Μέρκουρι ζούσε θα το είχε σίγουρα αποκηρύξει. Πάλι καλά που δεν γίνεται μελό (σχεδόν όλη η περίοδος της ασθένειάς του απουσιάζει) ενώ τελειώνει με τον πιο αναμενόμενα εντυπωσιακό τρόπο, τη θρυλική εμφάνιση στο Γουέμπλεϊ για το LiveAid, που σήμανε και την επανένωση του συγκροτήματος μετά από αρκετό καιρό. Σαν να παρακολουθούμε, δηλαδή, ένα βίντεο κλιπ από το MTV, που, σημειωτέον, είχε λογοκρίνει το κλιπ του «I want to break free», μιας παλιότερης επιτυχίας των Queen!
12°
