«Δεν με ενοχλεί όταν είμαστε οι δυο μας, αλλά όταν είμαστε με φίλους νιώθω αρκετά αμήχανα»
Τζένη Μελιτά
Με μεγάλη μου χαρά σας ενημερώνω ότι γεννήθηκα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο μαιευτήριο Υγεία, το σωτήριον έτος ... - δεν λέγονται αυτά τα πράγματα. Βέρα Αρσακείαδα με τα πιάνα, τα μπαλέτα και τα γαλλικά μου, είμαι ό,τι πιο κοντά σε αυτό που λέμε "νύφη- κελεπούρι". Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αποφοίτησα από τη Νομική Αθηνών (πράγμα για το οποίο χάρηκε, ιδιαιτέρως, η γιαγιούλα μου) και εκεί που όλα κυλούσαν ρολόι και τα κομψά ταγέρ είχαν ραφτεί, αποφάσισα ξαφνικά να χτυπήσω την πόρτα της Ελευθεροτυπίας. Ευγενέστατοι οι άνθρωποι, μου άνοιξαν και έκτοτε παριστάνω τη δημοσιογράφο από δω και από κει. Στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα περιοδικά και τώρα και στην οθόνη σου.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
«Έμενα δεν μου αρέσει καθόλου η φάση. Ντρέπομαι, βαριέμαι, φοβάμαι»
«Εκεί που ετοιμαζόμαστε να φύγουμε, τι κάνει ο θεούλης; Παίρνει το μπολάκι και το αδειάζει, όπως είναι, στην τσέπη του
«Νιώθω πια ότι δεν έχουμε τίποτα κοινό»
«Ξενέρωσα πολύ και τον χώρισα. Τι το ήθελα το secret santa!»
«Μου ψιθύρησε στο αυτί "θες να σε βγάλω έξω απόψε, κούκλα μου;". Έμεινα κάγκελο, έκανα μια αμήχανη κίνηση και έφυγα».
«Τις προάλλες βγήκαμε με τις φίλες μου για να τον γνωρίσουν και έβαλε τα χέρια του στη μύτη, χωρίς καμία ντροπή»
«Δεν έχω απαντήσει ακόµα στο µήνυµα…»
«Ξενέρωσα. Να τα παρατήσω ή να συνεχίσω την προσπάθεια;»
«Η συμπεριφορά του με φόβισε και φυσικά δεν θέλω να ξαναβγώ μαζί του».