«Το Όνειρο ενός Γελοίου» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Βασισμένο στο κλασικό αριστούργημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Το έργο, γραμμένο το 1877, ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή με µια ρηξικέλευθη, προκλητικά επίκαιρη ανάγνωση.

Η παράσταση φωτίζει την υπαρξιακή αγωνία του ήρωα µε τα εργαλεία του σύγχρονου θεάτρου: ηλεκτρονική μουσική, διαρκή κίνηση, έντονο ρυθμό , ηχητικά τοπία και το φως δυνατό συμπαίκτη. Στοιχεία που αναδεικνύουν το μεγάλο ερώτημα της αναζήτησης του νοήματος της ύπαρξης.

Ο «Γελοίος» παύει να είναι µόνο ένας λογοτεχνικός ήρωας. Γίνεται ένας από εμάς. Ο άνθρωπος του σήμερα, σε κρίση ταυτότητας, που βυθίζεται στον θόρυβο του κόσμου και παλεύει να κρατήσει το νήμα της ύπαρξης του. Έως ότου το όνειρο διαλύσει την φαινομενική πραγματικότητα. Έρχεται, τον απελευθερώνει και τον «αφυπνίζει».
Ένας σωματικός μονόλογος, γεμάτος ένταση, συνομιλεί µε τα υπαρξιακά ερωτήματα του σύγχρονου ανθρώπου, που αναζητά μια βαθιά, ανθρώπινη εμπειρία.

Πώς γίνεται, ένας άνθρωπος στο περιθώριο, σχεδόν αόρατος κι έτοιμος να σβήσει, να ανατάσσεται και μέσα από το σκοτάδι του να βλέπει το φως; Ποιο είναι το όνειρο που τον ξυπνά και τον µμεταμορφώνει;

«Η συνείδηση της ζωής είναι ανώτερη απ’ τη ζωή, η γνώση των νόμων της ευτυχίας είναι ανώτερη από την ευτυχία». Αν πολεμήσουμε όλα αυτά , ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος!