Κλυταιμνήστρα ή το έγκλημα

Η παράσταση εκφράζει την οργή και την απελπισία μιας ήττας που ακολουθεί την απόρριψη της γυναίκας εκ μέρους του αρσενικού και την μετατρέπει σε απόγνωση και πάθος παράφορο, που την οδηγεί σε τυφλή εκδίκηση εν ονόματι ενός απραγματοποίητου φλογερού ονείρου.

«Θα ξαναβρώ αυτόν τον Άνδρα σε κάποια γωνιά της Κόλασής μου. Αφού ο Χρόνος είναι από αίμα Ζωντανών, η Αιωνιότητα πρέπει να τρέφεται από αίμα φαντασμάτων. Λοιπόν εκείνος θα γυρίσει για να με περιφρονήσει: θα χαϊδέψει μπροστά μου την άχρωμη τουρκάλα μάγισσά του, που ναι συνηθισμένη να παίζει με τα κόκκαλα από τους τάφους. Τι θα κάνω τότε; Δεν μπορείς βέβαια να σκοτώσεις πάλι έναν νεκρό».