Η Παναγία των Παρισίων στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»

Στο μεσαιωνικό Παρίσι ξετυλίγεται μια περιπετειώδης ιστορία με κέντρο δράσης της τον επιβλητικό Ναό της Νοτρ Νταμ. Κεντρικοί ήρωες, ο Κουασιμόδος, ο παραμορφωμένος, καλοκάγαθος κωδωνοκρούστης της Παναγίας των Παρισίων που ζει απομονωμένος ψηλά στο καμπαναριό με μόνη του συντροφιά τα τερατόμορφα αγαλματάκια της εκκλησίας (γκαργκόιλς), η τσιγγάνα Εσμεράλδα, η οποία σαγηνεύει με την ομορφιά της, συγκινεί με την αγνότητα της ψυχής της και έχει πάντα δίπλα της την αγαπημένη της κατσίκα και ο σκοτεινός αρχιδιάκονος Φρόλο που ορμώμενος από το πάθος του για την Εσμεράλδα απομακρύνεται από τον δρόμο του Θεού και γίνεται επικίνδυνος. Μαζί τους, οι κατατρεγμένοι τσιγγάνοι του Παρισιού με την αρχηγό τους, ο ρομαντικός ποιητής και φιλόσοφος Γκρεγκουάρ, ο λοχαγός Φοίβος με τη φρουρά, ο καλός ιερέας της εκκλησίας, μία τραγική και μυστηριώδης γυναίκα και φυσικά οι πολίτες του Παρισιού. Όλοι τους ζουν σε έναν σκληρό, αλλά ταυτόχρονα βαθιά ρομαντικό κόσμο, όπου η αδικία και η προδοσία στέκονται απέναντι στη δικαιοσύνη και την ηθική. Σε μία τιμωρό κοινωνία που δεν αποδέχεται το διαφορετικό, η αγάπη γίνεται το ισχυρότερο καταφύγιο αποτελώντας πηγή έμπνευσης και ελπίδας.

Πέραν της ιστορίας, το μυθιστόρημα -που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1831- είναι μία ωδή στην Αρχιτεκτονική. «Αυτό θα σκοτώσει εκείνο» αναφέρει ο Ουγκό στο έργο του και λέγοντας «αυτό» εννοεί την τυπογραφία, δηλαδή το βιβλίο θα σκοτώσει το κτίριο, προβλέποντας πολύ σωστά την παρακμή της αρχιτεκτονικής τέχνης. Βρισκόμαστε στην εποχή της εφεύρεσης της τυπογραφίας όπου η γραφή γίνεται το νέο μέσο επικοινωνίας αντικαθιστώντας τους ναούς οι οποίοι, όπως και η Παναγία των Παρισίων, υπήρξαν για αιώνες μέσα έκφρασης, αποθήκευσης και μετάδοσης γνώσης, ιστορίας, πίστης και αξιών.