Τέσσερα

«Τέσσερα»... 10 χρόνια μετά O Χρήστος Δήμας για όσα μεσολάβησαν  από την πρώτη προβολή των τεσσάρων μικρού μήκους ταινιών του, δέκα χρόνια πριν, μέχρι σήμερα που βγαίνουν ξανά στις αίθουσες. »Καλοκαίρι του 2000. Σινέ Αφροδίτη δίπλα στη γέφυρα στο Ρουφ, Ιούλης, καύσωνας. Η πρώτη μου επίσημη επαφή με το σινεφίλ κοινό. Το «Τέσσερα» παίζεται για μία και μόνο εβδομάδα και άλλη μία στη Θεσσαλονίκη. Στα σκαριά τότε, θυμάμαι, ήταν μια τηλεοπτική δουλειά (Κόκκινος κύκλος) και μία μεγάλου μήκους ταινία, οι Ακροβάτες του κήπου. » Μου αρέσει να κοιτώ τις αφετηρίες. Τότε που με άγνοια κινδύνου και τσαμπουκά διεκδικούσα να βρω τη δική μου φωνή στο κινηματογραφικό τοπίο της Ελλάδας, με μοναδικό εφόδιο τις τέσσερις αυτές μικρού μήκους ταινίες και το ενδιάμεσο εξομολογητικό και επεξηγηματικό σχόλιο που τις συνέδεε... » Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Οι Ολυμπιακοί γίνανε και ξεχαστήκανε, η χώρα κατέρρευσε οικονομικά, ο κινηματογραφικός νόμος επιτέλους κατατέθηκε προς ψήφιση και το ελληνικό queer cinema θριάμβευσε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο με ταινίες όπως η Στρέλλα του Κούτρα, κυρίως, και το Μαύρο λιβάδι του Μαρινάκη... »Α, ναι... και το ΝΗSOS, η τελευταία μου ταινία, έχει κόψει πάνω από 600.000 εισιτήρια. » Τα σενάρια τριών ταινιών που ονειρεύομαι να κάνω παραμένουν στα συρτάρια, μέχρι να έρθει η στιγμή τους. Γιατί θα έρθει. » Αν κάτι έμαθα από το Τέσσερα είναι να περιμένω τη στιγμή, καθώς και να μην παρατώ το όνειρο. » Η πρωτοβουλία της New Star να επαναδιανείμει το Τέσσερα μού δίνει ξανά την ευκαιρία να ξανακοιτάξω την πρωτόλεια δουλειά μου με την ασφάλεια του χρόνου. » Και ανακαλύπτω πως όλα είναι ακόμα εκεί. Η τρυφερότητα, η μοναξιά, η απώλεια, η ξενιτιά και η ελπίδα...

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Χρήστος Δήμας
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Παναγιώτης Ζαγανιαρης, Έρση Μαλικένζου, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Ρούλα Θεολόγου