Δεσποινίς Τζούλια

Το θεατρικό έργο του Σουηδού Αυγούστου Στρίνμπεργκ μεταφέρεται με μάλλον άνευρο και ανέμπνευστο τρόπο στην οθόνη από τη Λιβ Ούλμαν, σε αυτή την ταινία που μπορεί να περιέχει μερικές στιγμές υποβόσκουσας έντασης, αλλά που στο μεγαλύτερο μέρος του δείχνει κουραστικό κι άψυχο. Αυτή η παραβολή για τη στιγμή όπου οι κοινωνικές τάξεις και η δυναμική των φύλων βρίσκονταν σε μια ρευστή κατάσταση αλλαγών και για το παιχνίδι δύναμης που ο ερωτισμός και η κοινωνική θέση πάντα συνεπαγόταν, βρίσκει εδώ μια απλή ανάγνωση που μεταφέρει μεν την ιστορία αλλά όχι το οποιοδήποτε πάθος της. Στο σήμερα το έργο του Στρίνμπεργκ μπορεί να δείχνει αριστοτεχνικό, αλλά είναι μάλλον παλιομοδίτικο, ενώ στην οθόνη η Ούλμαν δεν του δίνει νέα πνοή. Και οι ερμηνείες της Τσαστέιν και του Φάρελ ίσως να ήταν εξαιρετικές στη σκηνή, αλλά μοιάζουν υπερβολικές και μάλλον ψεύτικες στην οθόνη.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λιβ Ούλμαν
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζέσικα Τσάστεϊν,Κόλιν Φάρελ, Σαμάνθα Μόρτον