Με σειρά εξαφάνισης

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο (ή καλύτερα στο κρύο) και με γερές δόσεις μαύρου χιούμορ που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ολόλευκο χιονισμένο τοπίο, στην πανέξυπνη, απολαυστική κι επώδυνα αστεία ταινία του Χανς Πέτερ Μόλαντ. Στην τέταρτη συνεργασία του με τον πάντα εξαιρετικό Στέλαν Σκάρσγκαρντ του δίνει έναν ακόμη ρόλο που δείχνει ότι δεν υπάρχει τίποτα που ο σπουδαίος Σουηδός να μην μπορεί να φέρει εις πέρας. Συνηθισμένος άντρας, απεγνωσμένος πατέρας, Dirty Harry με εκχιονιστικό, ο Σκάρσγκαρντ αλλάζει πρόσωπα με την ίδια ευκολία που η ταινία αλλάζει ύφος, από το ματωμένο νουάρ στη μαύρη (πίσσα) κωμωδία κι από εκεί σε ένα σουρεαλισμό που θα μπορούσε να ανήκει στο σύμπαν των Μόντι Πάιθον και πίσω σε μια ελαφρώς διαταραγμένη ματιά στην πραγματικότητα που δεν μπορεί παρά να φέρει στο νου το σινεμά των Αδελφών Κοέν. Όμως το φιλμ του Μόλαντ έχει μια δική του ξεχωριστή ταυτότητα, την ιδιαίτερη αίσθηση μιας υποβόσκουσας μελαγχολίας αλλά και ενός απόλυτα συνειδητοποιημένου συμβιβασμού με τη ματαιότητα μιας ζωής που δεν έχει ούτως ή άλλως καμιά λογική, που κάνει το φιλμ να αποκτά μια εντελώς ιδιαίτερη, συναρπαστική υφή. Χάρη στην άψογη σκηνοθεσία και το πανέξυπνο σενάριο που κάνουν κάθε απότομη στροφή στην ιστορία και το ύφος της να μοιάζει με μια μικρή κλίση στη αφηγηματική ευθεία, το «Με σειρά εξαφάνισης» προβάλλει σαν μία από τις πιο απροσδόκητα γοητευτικές και παράξενες ταινίες της χρονιάς. Και αναμφίβολα μία από τις καλύτερες.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Χανς Πέτερ Μόλαντ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Κρίστοφερ Χίβτζου, Μπριγκίτε Χιόρτ Σόρενσεν, Μπρούνο Γκαντζ