Μια γυναίκα, ένα όπλο κι ένα Noodle Bar

Φανταστείτε το Μόνο αίμα των αδελφών Κοέν σαν ολόμαυρη σλάπστικ (τραγική) κωμωδία, τοποθετημένη σε ένα noodle bar της Κίνας. Ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου, η γυναίκα του και ο εραστής της επιβεβαιώνουν ότι το νουάρ (ακόμη και γεμάτο χρώματα) είναι νουάρ, ασχέτως γεωγραφικών συντεταγμένων, και ο Ζανγκ Γιμού επιστρέφει με απρόβλεπτο τρόπο στο σινεμά μετά το διάλειμμα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. «Λατρεύω όλες τις δουλειές των αδερφών Κοέν» λέει ο ίδιος για την απόφασή του να γυρίσει το Μια Γυναίκα, ένα όπλο κι ένα noodle bar. «Είδα για πρώτη φορά το Μόνο αίμα πριν 20 χρόνια σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, και μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. Το σκεφτόμουν συνέχεια, παρόλο που δεν το είδα ποτέ για δεύτερη φορά. Μια μέρα μού ήρθε μια περίεργη ιδέα στο μυαλό: τι θα γινόταν αν η υπόθεσή του μεταφερόταν στην Κίνα;».  Όσο για τους ίδιους τους Κοέν; «Δεν είχαν καμιά αντίρρηση, αντίθετα μου έστειλαν ένα μέιλ λέγοντας πως βρήκαν τη δική μου ανάγνωση στο φιλμ διασκεδαστικά παράξενη και αληθινά ενδιαφέρουσα». Καλή όρεξη, ή μάλλον μάνμάν τσι. 

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ζανγκ Γιμού
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Honglei Sun, Xiao Shen-Yang, Ni Yan