Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ζωή του Στιβεν Χόκινγκ αποτελεί ιδανικό υλικό για μια κινηματογραφική βιογραφία και το φιλμ του Τζέιμς Μαρς κάνει ό,τι μπορεί να την αναδείξει σε μια ταινία που πετυχαίνει το σκοπό της: να συγκινήσει και να φτάσει στα βραβεία. Όμως παρά την αξιοπρέπεια με την οποία χειρίζεται την προσωπική ζωή και το ιατρικό δράμα ενός ανθρώπου, τα επιστημονικά του επιτεύγματα, ο βασικότερος, ακόμη περισσότερο κι από την απίθανη ιστορία επιβίωσής του, λόγος για τον οποίο ο Χόκινγκ είναι σημαντικός, μπαίνουν λογικά σε δεύτερη μοίρα για χάρη της ικανοποίησης ενός κοινού που αναζητά μια ταινία που θα το εμπνεύσει. Και θα το κάνει να δακρύσει. Και το φιλμ του Μαρς κατορθώνει και τα δύο, δίχως όμως να αποφεύγει τα κλισέ που μια τέτοια βιογραφία συνεπάγεται, όπως την υπεραπλούστευση ή τον ακραίο συναισθηματισμό.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέιμς Μαρς
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Εντι Ρέντμεϊν, Φελίσιτι Τζόουνς, Έμιλι Γουάτσον, Τσάρλι Κοξ