Αμνησία

Η αμνησία υπήρξε ανέκαθεν ένα αγαπημένο κινηματογραφικό μοτίβο, από το «Spellbound» του Άλφρεντ Χίτσκοκ μέχρι το «Memento» του Κρίστοφερ Νόλαν, ακριβώς γιατί οι κινούμενες εικόνες αποτελούν με τον τρόπο τους ένα είδος μνήμης ή καταγραφής της. Και για την ηρωίδα του φιλμ του Ρόουαν Τζόφε, την Κριστίν, μια γυναίκα που μετά από ένα ατύχημα ξεχνά τα πάντα κάθε βράδυ που πέφτει για ύπνο, τα μικρά βίντεο που καταγράφει εν είδει ημερολογίου είναι ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει μια οποιαδήποτε αίσθηση αλήθειας ή παρελθόντος. Το εύρημα του φιλμ μπορεί να μοιάζει ελαφρώς εξωφρενικό, όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο λειτουργεί εξαιρετικά στα πλαίσια αυτού του ψυχολογικού θρίλερ, χτίζοντας μια ατμόσφαιρα αγωνίας και συνεχούς αμφιβολίας. Η Κριστίν της Νικόλ Κίντμαν μαθαίνει μαζί μας, σταδιακά, τα όσα κρύβει το παρελθόν της, δυσκολεύεται να ανακαλύψει αν ο άντρας της λέει αλήθεια ή ψέματα, ποια είναι τα κίνητρα του ψυχιάτρου που δείχνει ότι θέλει να τη βοηθήσει, αν αυτό που της συνέβη ήταν ατύχημα ή όχι. Καθώς το φιλμ ξετυλίγει (ή μπερδεύει ακόμη περισσότερο, αν προτιμάτε) την αλήθεια με το ψέμα, είναι δύσκολο να μην παιδευθείς στον ιστό του και στην αίσθηση κλειστοφοβίας που επιτείνει το εξαιρετικό τρίο των πρωταγωνιστών. Όμως, έστω κι αν το ενδιαφέρον είναι εκεί, καθώς ο Τζόφε προσπαθεί να κρατήσει το φιλμ στο πλαίσιο ενός στιβαρού θρίλερ, μοιάζει δύσκολο να πάρεις στα σοβαρά μια τόσο απίθανη ιστορία, καθώς οι αντιρρήσεις σου δεν υποχωρούν μπροστά σε μια καλοφτιαγμένη, ερεθιστικά αγωνιώδη –ακόμη και με έναν επιφανειακό τρόπο– ταινία.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρόουαν Τζόφε
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φερθ, Μαρκ Στρονγκ