Μεγαλώνοντας

Υπάρχουν ταινίες που προσπαθούν να απεικονίσουν την αλήθεια της ζωής κι άλλες που δοκιμάζουν να τη μιμηθούν ή να την αναπαραστήσουν. Ταινίες που φιλοδοξούν να συλλάβουν την εμπειρία του να μεγαλώνεις. Kαι υπάρχει και το «Boyhood». Το φιλμ του Λινκλέιτερ είναι γυρισμένο στη διάρκεια δώδεκα χρόνων, απ’ όταν ο νεαρός πρωταγωνιστής του ήταν 5 ετών και μέχρι τα 17 του (μερικές σκηνές στη διάρκεια κάθε χρόνου) και στην οθόνη τον βλέπεις να μεγαλώνει κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια σου. Το αγόρι της αρχής, μεταμορφώνεται σε ένα νεαρό άντρα και οι ηθοποιοί που υποδύονται την οικογένειά του μεγαλώνουν μαζί του σε ένα υπέροχο κινηματογραφικό timelapse που απολαμβάνεις πρωτίστως με την καρδιά. Γιατί το φιλμ του Λινκλέιτερ, ακόμη κι αν ακούγεται σαν ένα έξυπνο πείραμα στην υπομονή ενός σκηνοθέτη και την αφοσίωση των ηθοποιών του, είναι όταν το βλέπεις κάτι συγκλονιστικά πιο βαθύ και σπουδαίο, ένα συγκινητικό, τρυφερό, κυριολεκτικά αληθινό ταξίδι στα όσα ορίζουν την ανθρώπινη υπόστασή μας. Και βλέποντας το φιλμ αντιλαμβάνεσαι πως δεν έχει σημασία πόσο χρονών είσαι, σε ποια εποχή μεγάλωσες και κάτω από ποιες συνθήκες, αν οι γονείς σου σε αγαπούσαν, τι γλώσσα μιλάς ή τι μουσική άκουγες, ποιο κομμάτι του ουρανού κοίταζες ξαπλωμένος στο γρασίδι. Το «Boyhood» είναι μια ταινία που σε κάνει να ξεχνάς πολύ γρήγορα αυτό που αρχικά σε εντυπωσιάζει (τα δώδεκα χρόνια γυρισμάτων), το γεγονός ότι αποτελείται από στιγμές που θα μπορούσαν να είναι αποσπασματικές, και δημιουργεί μια συναισθηματική αφήγηση που λειτουργεί με τον τρόπο της προσωπικής εμπειρίας ή των αναμνήσεων. Και μέσα από τη ματιά του στη ζωή ενός παιδιού κατορθώνει να μιλά για την οικογένεια και τους γονείς, για τις σχέσεις και την αγάπη, για τα πιο μικροσκοπικά και τα πιο μεγάλα, για τις ασήμαντες στιγμές που μπορεί να έχουν την ίδια καθοριστική σημασία με τα κοσμογονικά γεγονότα στην πορεία ενός ανθρώπου. Και με έναν τρόπο αληθινά σπάνιο το φιλμ δεν είναι απλά ένας αντικατοπτρισμός, μια απεικόνιση της ζωής, μα κάτι σαν βουτιά σε στιγμές που δεν τις παρακολουθείς απλά, μα τις αναγνωρίζεις και τις θυμάσαι σε μια εμπειρία που περισσότερο από το να βλέπεις σινεμά μοιάζει με βουτιά στο πηγάδι των εμπειριών και της συνείδησης που σε κάνει «άνθρωπο».

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Έραν Κολτρέιν, Πατρίτσια Αρκέτ, Ίθαν Χοκ