H καριέρα του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ μπορεί να μην ήταν ακριβώς σεξπιρικού επιπέδου πριν εγκαταλείψει το σινεμά για την πολιτική, αλλά μετά την επιστροφή του μοιάζει να έχει κατέβει κουτρουβαλώντας τις σκάλες της ποιότητας. Τελευταία απόδειξη αυτή η αληθινά κακή, τόσο που να αγγίζει τα όρια της αξιογέλαστης παρωδίας, περιπέτεια, όπου όλοι οι χαρακτήρες μοιάζουν με κακοσχεδιασμένα καρτούν, η δράση είναι βαρετή και η ιστορία δεν ενδιαφέρει στο ελάχιστο. Κρίμα, γιατί εδώ υπάρχει ένας σκηνοθέτης που θα μπορούσε να σώσει αυτή την ιστορία μιας ομάδας βρώμικων μπάτσων από την κλισεδούρα και την απόλυτη πλήξη. Αντ’ αυτού εικονογραφεί τυπικά ένα θλιβερό σενάριο που μοιάζει με μια macho φαντασίωση διανοητικά καθηλωμένου στην εφηβεία, οπλοχαρή μποντιμπιλντερά, που σαμποτάρει κάθε ελπίδα για διασκέδαση και fun στην οποία μπορεί να ελπίζατε.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντέιβιντ Άγιερ
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, Σαμ Γουόρδινγκτον, Ολίβια Γουίλιαμς