Ξινή ζώη

Οι απογοητευμένες οικογένειες των προαστίων, το τσακισμένο αμερικάνικο όνειρο, η απόσταση ανάμεσα στη φαντασίωση της ευτυχίας και τη διάψευσή της, να μερικές από τις (γνώριμες) θεματικές αυτής της ταινίας που θυμίζει ανεξάρτητο σινεμά των λαμπρών ημερών του “Sundance”. Ο Ντέρικ Μαρτίνι, σεναριογράφος που κάνει εδώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, μοιάζει να έχει δει αρκετές φορές την «Παγοθύελλα» του Ανγκ Λι και το “American Beauty” του Σαμ Μέντες, αλλά κυρίως έχει ζήσει κάτι από τις στιγμές που περιγράφει στο Λονγκ Άιλαντ της δεκαετίας του ’70. Η ιστορία ενός εφήβου που μεγαλώνει σε μια ραγισμένη οικογένεια και ανακαλύπτει τη ζωή κυρίως μέσα από απογοητεύσεις μπορεί να έχει την αυθεντικότητα μιας βιωμένης εμπειρίας και τη στήριξη ανέλπιστα καλών ερμηνειών, όμως ελάχιστα καινούργια πράγματα έχει να προσθέσει στην «ξινή»μυθολογία της αμερικάνικης οικογένειας ή της επίσης κουρασμένης «ταινίας ενηλικίωσης».  

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντέρικ Μαρτίνι
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ρόρι Κάλκιν, Έμα Ρόμπερτς, Άλεκ Μπάλντουιν, Τίμοθι Χάτον, Σίνθια Νίξον, Κίραν Κάλκιν