Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί

Τα βαμπίρ, η αιωνιότητα, ακόμη κι ο έρωτας μοιάζουν με παραβολές στην υπέροχη, μαγική, μοναδικά ρομαντική ταινία του Τζιμ Τζάρμους, που μοιάζει να συμπυκνώνει τις εμμονές, τις αναφορές του, την άποψή του για την ομορφιά, τη γνώση, τους ανθρώπους, τον κόσμο, σε ένα φιλμ που δεν μπορείς παρά να γευθείς με τη λαιμαργία βρικόλακα για ένα ποτηράκι φρέσκο αίμα. Με δύο υπέροχους, απόκοσμους πρωταγωνιστές να μεταμορφώνουν τους ρόλους τους σε κάτι παραπάνω από σχήματα, σε ήρωες που δεν μπορείς παρά να αγαπήσεις, να καταλάβεις, να τους νοιαστείς, το «Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί» είναι μια υπέροχη ωδή στην αγάπη και τα πράγματα που σε κάνουν να θες να ζεις. Ή να πεθάνεις. Γεμάτο μουσική, υπέροχες στιγμές, εικόνες μεγαλειώδους μελαγχολίας, χιούμορ και κυρίως πνεύμα, αυτή είναι με διαφορά ή πιο «εκλεπτυσμένη» ταινία με βαμπίρ που είδαμε ποτέ και μαζί ίσως η καλύτερη ταινία στην καριέρα του Τζάρμους. Και πιθανότατα η πιο προσωπική, αφού δεν είναι δύσκολο να διαβάσεις πίσω από τις γραμμές και την ιστορία των απέθαντων ηρώων του, τις σκέψεις του που ελάχιστα προσπαθεί να κρύψει ο Τζάρμους για την κατάσταση των πραγμάτων σε έναν κόσμο που φθίνει, για τη μοναξιά, όχι μόνο του καλλιτέχνη, μα όσων είναι ή νιώθουν ρομαντικοί σε έναν κόσμο που δεν έχει και πολύ χώρο γι’ αυτούς. 

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζιμ Τζάρμους
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τομ Χίντλεστόουν, Τίλντα Σουίντον, Μία Γουασικόφσκα