Η τέλεια ομορφιά

Μετά την παντελώς αποτυχημένη αγγλόφωνη δοκιμή του «This Must be the Place», o Πάολο Σορεντίνο επιστρέφει στην πατρίδα του και οχυρώνεται κατά κάποιον τρόπο σε κάτι απόλυτα «ιταλικό», κάτι που μοιάζει με μια δεύτερη ανάγνωση της «La Dolce Vita» του Φελίνι, στη Ρώμη του σήμερα. Εκεί, στους λαβύρινθους της δικής του υπαρξιακής βαρεμάρας, κενότητας, απόγνωσης, περιπλανάται ο Τζεμπ Γκαμπαρντέλα, ένας δημοσιογράφος, κοσμικός και συγγραφέας ενός μόνο μυθιστορήματος, που προσπαθεί να βρει μια ισορροπία ανάμεσα στο σημαντικό και το ανούσιο, το ευτελές και το σπουδαίο. Δίχως να το πετυχαίνει σχεδόν ποτέ. Όπως στην πραγματικότητα και η ίδια η ταινία, που ακόμη κι αν είναι γεμάτη σπουδαίες στιγμές, υποφέρει από μια ακατάσχετη σκηνοθετική επιδειξιομανία. Θα μπορούσε κανείς να πει πως κάτι τέτοιο υπήρξε πάντα το χαρακτηριστικό του Σορεντίνο, όμως εδώ καθώς η γοητεία που του ασκεί ο εντυπωσιασμός και η εξτραβαγκάντζα συμπλέουν με τον κόσμο της ταινίας, το αποτέλεσμα είναι αληθινά υπερβολικό. Η σπουδαία ερμηνεία του Τόνι Σερβίλο δοκιμάζει να δώσει νόημα στο τελικό αποτέλεσμα, όμως αντίθετα απ’ ό,τι θα ήλπιζε κανείς, η ομορφιά και η γοητεία του είναι μάλλον επιφανειακές.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πάολο Σορεντίνο
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τόνι Σερβίλο, Κάρλο Βερντόνε, Σαμπρίνα Φερίλι