Τα παλιόπαιδα

Κάθε άντρας παραμένει για πάντα ένα αξιαγάπητο παιδί, μπλα, μπλα, μπλα… Αυτή είναι η όχι και τόσο πρωτότυπη κεντρική ιδέα πίσω από την ταινία του Αντονί Μαρσιανό που φέρνει έναν παραιτημένο σύζυγο και πατέρα και τον υποψήφιο γαμπρό του σε ένα εκτός ορίων ξέσπασμα ελευθερίας, που μοιάζει με την πιο θεαματική εμφάνιση της κρίσης μέσης ηλικίας από τη μια και του φόβου της δέσμευσης από την άλλη που είδαμε ποτέ στο σινεμά. Οι δυο τους θα παρατήσουν τις γυναίκες της ζωής τους για να ριχτούν σε περιπέτειες (όχι και τόσο ξέφρενες στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν οι φαντασιώσεις τους περιλαμβάνουν τον ίδιο τον Ίγκι Ποπ), για να ανακαλύψουν φυσικά στο τέλος ότι σημασία έχει να αγαπάς και να σε αγαπούν. Η κωμωδία του Μαρσιανό είναι κατά στιγμές χαριτωμένη, αλλά όχι αρκετά εξωφρενική, ούτε αρκετά αστεία, ούτε όσο αιχμηρή ή έξυπνη θα έπρεπε για να την...  πάρεις στα σοβαρά. Στην ουσία συντηρητική και σταδιακά όλο και λιγότερο αστεία, δεν πείθει, ούτε σε ενθουσιάζει.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντονί Μαρσιανό
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αλέν Σαμπά, Σαντρίν Κιμπερλέν, Μαξ Μπουμπλίλ