Δεν υπήρξε ποτέ καμιά αμφιβολία για το ποιο ήταν ανέκαθεν το πρωταρχικό μέλημα του σινεμά του Γουόνγκ Καρ Βάι: Η αισθητική τελειότητα, η σκηνοθετική ακροβασία σε έναν ιστό εικόνων κεντημένων λες από το μαγικό άγγιγμα ενός τεχνίτη του σινεμά, με ταλέντο που περισσεύει και ματιά που κόβει την ανάσα. Οι ιστορίες του συχνά ήταν μικροσκοπικές, η αράχνη που παραμόνευε στο κέντρο τους. Ήταν πάντα ο ιστός των εικόνων του που σε παγίδευε. Μόνο που τις περισσότερες φορές όταν κόλλαγες σε αυτόν, το τσίμπημα της αφήγησης που τις ενέπνεε ήταν συχνά δυνατό, συναισθηματικά επώδυνο, ικανό να σκοτώσει ή να αναστήσει κάτι μέσα σου. Το περίβλημα δεν υπήρξε ποτέ πιο εντυπωσιακό στο σινεμά του Καρ Γουάι απ’ ό,τι στο «The Grandmaster». Το φιλμ δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα κομψοτέχνημα, ένα ποίημα ανείπωτης ομορφιάς και θεαματικών εικόνων που δεν μπορείς παρά να χειροκροτήσεις. Θεωρητικά, αφού εδώ ο Καρ Γουάι αφηγείται την ιστορία ενός από τους μεγαλύτερους δασκάλους του κουνγκ φου, του Ιπ Μαν, καθώς πρόκειται για ένα φιλμ πολεμικών τεχνών, αυτή θα μπορούσε να είναι η πιο σαρωτική, μαζική, απολαυστική ταινία του, ένα blockbuster για τις αισθήσεις, την καρδιά και το σώμα. Δεν μένουν όλα ικανοποιημένα από το «Grandmaster», όμως, αφού παρά την τελειότητα των εικόνων, τη μεθυστική λατρεία της λεπτομέρειας, παρά την ένταση των μαχών και την αισθητική τελειότητα, οι χαρακτήρες παραμένουν θολοί, η ιστορία τους μπερδεμένη, η συναισθηματική εμπλοκή σου στον κόσμο τους δεν επιτυγχάνεται ποτέ. Δεν θα δακρύσετε αυτή τη φορά βλέποντας το φιλμ, δεν θα νιώσετε την καρδιά σας να μετακινείται όπως στην «Ερωτική επιθυμία» ή το «Happy Together», δεν θα νιώσετε το τσίμπημα κάτι συναρπαστικά καινούργιου όπως στο «Chungking Express», όμως τα μάτια σας θα μείνουν ορθάνοιχτα να θαυμάζουν ένα κινηματογραφικό κατόρθωμα που σε κερδίζει ακόμη και μόνο με την ομορφιά του.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γουόνγκ Καρ Γουάι
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ζανγκ Ζιγί, Τόνι Λιουνγκ, Τσανγκ Τσεν