Ένα βήμα μπροστά

Ακόμη κι αν δεν ξέρεις τίποτα άλλο για το δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, ξέρεις ότι είναι ένας «αντισυμβατικός πολιτικός». Βλέποντας το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Αθυρίδη, που στα 126 λεπτά του δεν περιέχει, κυριολεκτικά, ούτε μια βαρετή στιγμή, ανακαλύπτεις ότι είναι ένας συναρπαστικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που πολύ απλά βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους φόβους και τις μικρότητες, από τον καθωσπρεπισμό και την υποκρισία, σχεδόν από τον ίδιο τον εγωισμό του. Και μερικά έτη φωτός από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό στη χώρα μας. Το γεγονός ότι ένας τέτοιος άνθρωπος εκλέχθηκε δήμαρχος σε μια πόλη που για δεκαετίες σερνόταν στο άρμα της πιο χυδαίας συντήρησης, του πιο βδελυρού θρησκευτικού σκοταδισμού και μιας άθλιας πολιτικής διαφθοράς, δεν μπορεί παρά να σου δίνει ελπίδα. Που γίνεται ακόμη πιο έντονη βλέποντας αυτό το φιλμ που ακολουθεί τον ήρωά του στο παρασκήνιο του αγώνα του να εκλεγεί, ξετυλίγοντας παράλληλα την ιστορία της ζωής του με τρόπο αφοπλιστικά ειλικρινή, ανέλπιστα συγκινητικό και λυτρωτικά αστείο. Γιατί ο Γιάννης Μπουτάρης, αντίθετα από τους «συναδέλφους» του στην πολιτική, έχει ζήσει μια αληθινή ζωή πριν τα τηλεοπτικά παράθυρα, μια ζωή με φως, με σκοτάδι, με δαίμονες, με υπέροχες αναμνήσεις, με δυνατή αγάπη και επώδυνα λάθη. Και εδώ, εν μέσω μιας από τις πιο τεταμένες ίσως περιόδους του, την ανακαλεί με ψυχραιμία και καθαρότητα, τη «συμβουλεύεται» καθώς ετοιμάζεται να προχωρήσει. Η κάμερα είναι παρούσα στις πιο ιδιωτικές στιγμές και στις πιο προσωπικές σκέψεις του, δίχως να γίνεται ποτέ αδιάκριτη, καταγράφοντας μαζί ένα πολιτικό θρίλερ, μια αφοπλιστική εξομολόγηση, μια αιματηρή μάχη ανάμεσα στην Ελλάδα στην οποία ζούμε και την οποία θα θέλαμε. Κι αν το φιλμ κλείνει με μια αμφιλεγόμενη σκηνή «προσγείωσης στην πραγματικότητα» (;), η νίκη του στις εκλογές παραμένει –ακόμη κι απλά συμβολικά, αν θέλετε– ό,τι πιο ελπιδοφόρο συνέβη σε αυτή τη χώρα εδώ και πολύ καιρό.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δημήτρης Αθυρίδης
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: -