Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους;

Παρούσα από το πρώτο ως το τελευταίο πλάνο, η Αθήνα του σήμερα δίνει τον τόνο στην ταινία της Κωνσταντίνας Βούλγαρη που περισσότερο από ένα φιλμ με μια κλασική φόρμα αφήγησης λειτουργεί σαν ημερολόγιο καταγραφής συναισθημάτων, σκέψεων, ιδεών και προβληματισμών της ηρωίδας της και, προφανώς, και της ίδιας της σκηνοθέτη. Η Ηλέκτρα είναι ένα κορίτσι που προτιμά να κάνει την babysitter παρά να ξοδεύει τα χρήματα των προοδευτικών, καλλιτεχνών γονιών της σε ένα ακόμη μεταπτυχιακό εκτός Ελλάδας. Που προτιμά να περνά το χρόνο της σε αφισοκολλήσεις και πορείες, στην πλατεία Εξαρχείων, παρά χαζεύοντας μπροστά στην τηλεόραση. Που ελπίζει σε έναν ποιο δίκαιο κόσμο, αλλά έχει την καθαρότητα της σκέψης να βλέπει το λανθασμένο του δρόμου της ένοπλης πάλης που ακολουθεί ο προφυλακισμένος φίλος της. Το φιλμ της Βούλγαρη την ακολουθεί σε στιγμές από τη ζωή της, άλλες σημαντικές, άλλες μικρές μα διαφωτιστικές, και καταγράφει ένα αφοπλιστικά ειλικρινές πορτρέτο μιας κοπέλας αμήχανης μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, στο τέλος μιας παρατεταμένης εφηβείας, στο σημείο όπου τα όνειρα συναντούν την πραγματικότητα. Πολιτική αλλά κυρίως ουσιαστικά προσωπική, η ταινία είναι ίσως λίγο παραπάνω απλουστευτικά διδακτική στον τρόπο που κηρύττει την ιδεολογία της μέσα από τις κουβέντες της Ηλέκτρας με το μικρό αγόρι που κρατά, αλλά βρίσκει το σωστό συναισθηματικό τόνο στο εσωτερικό αδιέξοδο της ηρωίδας της, που ενσαρκώνει με απόλυτη επιτυχία η εξαιρετική Μαρία Γεωργιάδου.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κωνσταντίνα Βούλγαρη
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μαρία Γεωργιάδου, Δημήτρη Ξανθόπουλο, Θέμιδα Μπαζάκα, Δημήτρη Πιατά, Κώστα Γανωτή, Αλέξη Χαρίση