Το πρόσωπο της ομίχλης

Σπουδαίος ντοκιμαντερίστας, ο Σεργκέι Λόζνιτσα κάνει με το «Πρόσωπο της ομίχλης» τη δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του, που όπως και το πρώτο του φιλμ «My Joy» είναι μια σκληρή ασφυκτική κατάδυση στον πιο σκοτεινό βυθό της ύπαρξής μας. Εδώ με αφορμή το βιβλίο του Βασίλι Μπίκοφ, τοποθετημένο στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Λευκορωσίας. Ένας υπάλληλος του σιδηροδρόμου συλλαμβάνεται για τον εκτροχιασμό ενός τρένου, μαζί με μια ομάδα σαμποτέρ, αλλά είναι ο μόνος που δεν εκτελείται. Λίγες μέρες αργότερα οι αντάρτες έρχονται να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν σαν συνεργάτη των Γερμανών, όμως στο δάσος κι ενώ έχει ήδη σκάψει τον τάφο του (κυριολεκτικά) ένα ανέλπιστο γεγονός θα αλλάξει τις ισορροπίες. Και μαζί την αφήγηση της ταινίας, που θα γυρίσει πίσω στο χρόνο για να ακολουθήσει τις ιστορίες των τριών παρτιζάνων και να χτίσει το δικό της ψηφιδωτό από ψήγματα ιδεών για την ηθική, τον ηρωισμό, το καθήκον, την αλήθεια, την ανθρωπιά. Πλούσιο σε συμβολισμούς, «βαρύ» σε θέμα κι εκτέλεση, το φιλμ του Λόζνιτσα είναι λιγότερο μια ιστορία για τον πόλεμο και περισσότερο για την ανθρώπινη κατάσταση, για τις επιλογές που μας ορίζουν, για την πορεία μας στην ίδια τη ζωή. Για τον τρόπο που ψηλαφίζουμε το δρόμο μας μέσα από δύσκολες επιλογές. Συχνά, μέσα στη λευκή τυφλότητα μιας πυκνής ομίχλης.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σεργκέι Λόζνιτσα
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Βλαντιμίρ Σβίρσκι, Σεργκέι Κολεσόφ, Βλάντισλαβ Αμπάσιν