L

Το «L» είναι μία από εκείνες τις ταινίες που ίσως οδηγήσει κάποιους από τους θεατές του να σκεφτούν ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα γρίφο που πρέπει να λύσουν. Αν ψάχνετε για ένα κλειδί, πιθανότατα να μη χρειάζεται να κοιτάξετε πέρα από τον ίδιο τον τίτλο της ταινίας του Μπάμπη Μακρίδη. Το «L», σύμβολο των σχολών οδήγησης, έχει λιγότερο να κάνει με το τιμόνι, με τα αυτοκίνητα και τις μηχανές, που παίζουν σημαντικό ρόλο στην ταινία, και περισσότερο με τη διαδικασία του «learning», της μάθησης. Διότι ο ήρωάς της, ένας άντρας που δουλεύει και ζει στο αυτοκίνητό του, δοκιμάζει στη διάρκεια του φιλμ να μάθει να ζει αλλιώς, «οδηγώντας» τόν (σε αναζήτηση) εαυτό του σε ένα δρόμο γεμάτο «φουρκέτες» και αναστροφές. Αν ανήκετε στην κατηγορία των θεατών που προτιμούν τις δικές τους κινηματογραφικές διαδρομές απόλυτα «ασφαλτοστρωμένες», πιθανότατα να βρείτε αυτή την «εκτός δρόμου» κωμωδία του Μακρίδη υπερβολικά «παράξενη» για τα γούστα σας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι λιγότερο γοητευτική. Η τραγικά αστεία ιστορία του άνδρα που υποδύεται με χαρακτηριστική, καλοδουλεμένη «απόσταση» ο Άρης Σερβετάλης είναι συχνά ξεκαρδιστική με έναν τρόπο σουρεαλιστικό και κατά στιγμές απρόσμενα συγκινητική. Συνεχώς, πάντως, είναι «αλλιώτικη» κι αυτό δεν μπορείς παρά μόνο να το μετρήσεις ως προσόν. Με μια δική της ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία, με απρόσμενη «οδηγική συμπεριφορά», που, ναι, ίσως μερικές φορές σε κάνει να θες να δέσεις πιο σφιχτά τη ζώνη, όταν το μόνο που πρέπει να κάνεις για να απολαύσεις τη «θέα» στο... παρμπρίζ της οθόνης είναι απλά να χαλαρώσεις και να αφεθείς.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπάμπης Μακρίδης
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Άρης Σερβετάλης, Μάκης Παπαδημητρίου, Ελευθέριος Ματθαίου, Νότα Τσερνιάφσκι