The Hangover 2

«One night in Bangkok makes a hard man humble» λένε ανάμεσα σε άλλα οι στίχοι του τραγουδιού του Μάρεϊ Χεντ – που φυσικά ακούγεται σε διασκευή από έναν «guest star έκπληξη», στη συνέχεια της εξαιρετικά πετυχημένης κωμωδίας. Η αλήθεια της παραπάνω φράσης θα αποδειχθεί με σχεδόν επώδυνο τρόπο, όταν μετά τους τίτλους του τέλους θα αναρωτιέστε τι πήγε στραβά. Καμιά απολύτως έκπληξη δεν σας περιμένει στα 100 λεπτά του φιλμ. Το «Hangover II» μοιάζει με ριμέικ. Ή, πιο σωστά, με μη αστείο ριμέικ, καθώς μπορεί να ακολουθεί πιστά το σενάριο του πρώτου φιλμ αλλάζοντας το γαμπρό (μια που ο πρώτος έχει ήδη παντρευτεί) και την τοποθεσία του γάμου, που μεταφέρεται στην Ταϊλάνδη, αλλά ξεχνά να συμπεριλάβει το χιούμορ. Το μόνο που κάνει σωστά είναι να δώσει ένα σαφώς μεγαλύτερο ρόλο στον Άλαν του Ζακ Γαλιφιανάκη, που αποτελεί με διαφορά το πιο αστείο πράγμα στο φιλμ. Δυστυχώς οποιοδήποτε στοιχείο φρεσκάδας έχει χαθεί, η δυναμική της σχέσης ανάμεσα στην παρέα δεν εξελίσσεται και το σενάριο φορτώνει υπερβολές και χοντράδες για να κρατήσει το ενδιαφέρον σε μια ιστορία που μοιάζει υπερβολικά γνώριμη για να σε ενδιαφέρει. Το φινάλε, όπου για μια ακόμη φορά στους τίτλους του τέλους βλέπουμε τις φωτογραφίες από την έξαλλη νύχτα που πέρασαν οι ήρωες στο κινητό ενός από αυτούς, είναι η μόνη αληθινά αστεία σκηνή του φιλμ, μόνο που έρχεται πολύ αργά και δυστυχώς κρατά πολύ λίγο.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τοντ Φίλιπς
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μπράντλεϊ Κούπερ, Εντ Χελμς, Ζακ Γαλιφιανάκης, Τζάστιν Μπάρθα