Dheepan: O άνθρωπος χωρίς πατρίδα

Βραβευμένη με τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, η ταινία του Ζακ Οντιάρ μπορεί να μην έχει εκ πρώτης όψεως την ελκυστική υφή προηγούμενων έργων του όπως το «Σώμα με σώμα» ή το «Ένας προφήτης», έχει όμως αναμφίβολα το εκτόπισμα ενός σπουδαίου, βραδυφλεγούς, δυνατού σινεμά. Ξεκινώντας στη Σρι Λάνκα στο τέλος του εμφύλιου πολέμου και καταλήγοντας σε ένα προάστιο του Παρισιού από εκείνα στα οποία μαίνεται ένας λιγότερο εμφανής μα εξίσου σκληρός πόλεμος, αυτός του κοινού εγκλήματος, των ναρκωτικών, της βίας που σημαδεύει τη ζωή των κοινωνικά απόκληρων, το «Dheepan» δεν παύει στιγμή να είναι ηλεκτρισμένο. Και είναι ξεκάθαρο γνώρισμα ενός σπουδαίου δημιουργού πως ακόμη και στα σημεία του φιλμ όπου ουσιαστικά τίποτα συνταρακτικό δεν συμβαίνει, όταν ο Ντιπάν και η «οικογένειά» του ψηλαφίζουν τις αρχές μιας οικειότητας ή όταν δοκιμάζουν να βρουν τη θέση τους σε μια εντελώς ξένη κοινωνική δομή, το φιλμ χτίζει πετυχημένα και σταθερά αυτό που θα αρχίσει να κορυφώνεται για να μεταμορφωθεί σε κάτι εκρηκτικό στο φινάλε. Λυρικό αλλά απόλυτα ρεαλιστικό, σκληρό αλλά και τρυφερό, το φιλμ του Οντιάρ μιλά για τα όσα δημιουργούν μια οικογένεια και όσα μπορούν να μας τραβήξουν από το σκοτάδι, αλλά και πως το σκοτάδι, ακόμη και κρυμμένο βαθιά μέσα μας, πάντα μας ακολουθεί. Κινηματογραφημένο με απόλυτη σιγουριά, το ανθρωπιστικό, σπουδαίο αυτό φιλμ επιβεβαιώνει το ταλέντο του δημιουργού του να αφηγείται ιστορίες που μας αφορούν απόλυτα, ακόμη κι αν οι λεπτομέρειές τους μοιάζουν να ανήκουν σε έναν κόσμο πολύ μακρινό από το δικό μας.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ζακ Οντιάρ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τζεσουθασάν Αντονιθασάν, Καλιεσβαρί Σρινιβασάν, Κλοντίν Βινασιθαμπί, Βενσάν Ροτιέ, Μαρκ Ζενγκά