Τα μυαλά που κουβαλάς

H Pixar είναι ίσως το πιο φιλόδοξο και «καλλιτεχνικό» απ’ όλα τα animation studios του Χόλιγουντ, μια ομάδα δημιουργών που δεν φοβάται να πάρει ρίσκα. Κυρίως γιατί κάθε τους ρίσκο αποδεικνύεται ένας μικρός ή μεγαλύτερος θρίαμβος. Κι όχι μόνο στο box office, εκεί όπου κρίνεται η βιωσιμότητα ή το τέλος των τολμηρών, μα κυρίως στο θυμικό των θεατών, αφού σχεδόν κάθε ταινία της Pixar είναι μια βαθιά συναισθηματική εμπειρία. Τι πιο λογικό, λοιπόν, με το «Inside Out» να δοκιμάσουν να χαρτογραφήσουν ακριβώς αυτό το σύμπαν; Το συναισθηματικό μας κόσμο, το μυαλό και τα αισθήματά μας, τη λύπη, τη χαρά, το φόβο και την οργή, μέσα από το κέντρο ελέγχου (δηλαδή το μυαλό) ενός εντεκάχρονου κοριτσιού που μετακομίζει από τη Μινεσότα στο Σαν Φρανσίσκο και προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καινούρια της ζωή. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς όπως το περιμένετε, απολαυστικά αστείο (τουλάχιστον όταν δεν σκουπίζεις ένα δάκρυ), απολαυστικά φρέσκο, αδιαπραγμάτευτα σουρεαλιστικό και κατά στιγμές αφοπλιστικά έξυπνο, σκοτεινό ή αληθινό. Μπορεί να μη φτάνει το βάθος (ή καλύτερα το ύψος) ενός «Up», αλλά αναμφίβολα είναι μία από τις ταινίες της Pixar που συνοψίζουν με τον καλύτερο τρόπο τις ποιότητες που την κάνουν να ξεχωρίζει.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πιτ Ντόκτερ, Ρόνι Ντελ Κάρμεν
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: -