Νίκος Τριανταφύλλου, «Σταυρόσχημες Αναγωγές»

Στα έργα του Νίκου Τριανταφύλλου, το πεπερασμένο, σαν αραχνοϋφαντος ιστός συνδιαλέγεται με το εν δυνάμει εφικτό, όπως και το ορατό με το αθέατο. Αμφίτροπες σχέσεις αναπτύσσονται ανάμεσα στις δύο και στις τρεις διαστάσεις, στο φως και στις σκιές, στην αφή και στην οπτική αίσθηση, με έμμεσες αναφορές στην οντολογία και στην φαινομενολογία, όπως επίσης στην νόηση και στο συναίσθημα. Εντυπωσιάζει στα έργα αυτά, η χωρίς εγκεφαλισμούς αφοσίωση και η προσηλωτική σπουδή του καλλιτέχνη στα μεγέθη που «χαρτογραφεί» τον κόσμο του, καθώς και στις ποιότητες με τις οποίες αποδίδει την εσωτερική τους δόνηση, ασκούμενος στις μονάδες και στα πλέγματα της πολλαπλασιαστικότητάς τους, με το περιέχον της ενδοχώρας να απεκδύεται κάθε φορά στα περιεχόμενά του, τα οποία προσλαμβάνουν την «σκευή» μιας ρυθμοτεχνικής ποικιλίας και μιας πολυμέρειας νοημάτων. Των νοημάτων, που διασταυρώνονται μέσα από τις «τάξεις» και τις συλλαβές συμπτώσεων κι ασύμπτωτων καταστάσεων του χώρου, εκφράζοντας ουσιαστικά και «χρωματίζοντας» εντέλει τις χροιές και τα διανύσματα του απεριχώρητου.

INFO: 6-29/11